Στις 27 Απριλίου, 1915, η Πρώτη Προεδρία παρότρυνε όλες τις οικογένειες στην Εκκλησία οργανώνουν «οικογενειακές βραδιές ». Το 1970, η Οικογενειακή Βραδιά τυποποιήθηκε σε όλη την Εκκλησία ως το βράδυ της Δευτέρας. Όλοι οι χώροι λατρείας και οι Ναοί είναι κλειστοί αυτό το βράδυ, και όλες οι δραστηριότητες της Εκκλησίας προγραμματίζονται για άλλες ημέρες. Η πρακτική αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Είναι μια ώρα που η οικογένεια βρίσκεται μαζί, οι άλλες προτεραιότητες μπαίνουν στην άκρη, συζητώνται οι ανησυχίες του καθενός, διδάσκει ο ένας τον άλλο το ευαγγέλιο, και όλοι απολαμβλάνουν χρόνο ποιοτικό γεμάτο πνευματικότητα.
Το 1971 είχα ήδη πέντε χρόνια στην Εκκλησία και ετοιμαζόμουν να υπηρετήσω μια ιεραποστολή. Δύο ιεραπόστολοι μου ανέθεσαν κάτι που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το μέλλον μου. Δίδασκαν μια οικογένεια που αποτελείτο από μια γιαγιά γύρω στα εβδομήντα και τις δύο εγγονές, ηλικίας 12 και 14. Οι γονείς τους τις είχαν εγκαταλείψει και αυτή μόνη της γενναία προσπαθούσα να τις μεγαλώσει. Οι ιεραπόστολοι λοιπόν με ρώτησαν αν θα ήθελα να περάσω μια οικογενειακή βραδιά με αυτή την οικογένεια. Πήρα ένα φίλο μαζί, την κιθάρα μου, είχα προετοιμάσει και ένα μάθημα και από εκείνη την πρώτη Δευτέρα συναντιόμασταν κάθε εβδομάδα. Αργότερα και άλλοι νεαροί ανύπαντροι ενήλικες συμμετείχαν στην οικογενειακή βραδιά. Αυτό συνεχίστηκε για καιρό, ακόμα και αφότου έφυγα για την ιεραποστολή μου.
Εκείνη την εποχή η Οικογενειακή βραδιά ήταν το κύριο πρόγραμμα που χρησιμοποιούσαν οι ιεραπόστολοι για να εισαγάγουν τους ανθρώπους στο αποκατεστημένο ευαγγέλιο. Πηγαίναμε από πόρτα σε πόρτα κανονίζοντας ραντεβού για να δείξουμε οικογενειακές βραδιές. Τραγουδούσαμε, προσευχόμασταν, διδάσκαμε ή δείχναμε μια παρουσίαση που ονομάζεται «Αναζήτηση του Ανθρώπου για την ευτυχία». Παίζαμε ένα απλό παιχνίδι και φτιάχναμε ποπ κορν στο φούρνο τους. Με αυτό τον τρόπο κάναμε πολλούς φίλους.
Μετά την επιστροφή μου από την ιεραποστολή, γνώρισα τη γυναίκα μου Αϊλήν. Οργανώναμε οικογενειακές βραδιές κάθε Δευτέρα και πιστεύω ότι τα έξι παιδιά μας συνεχίζουν τώρα την ίδια παράδοση στις οικογένειές τους.
Εδώ στην ιεραποστολή μας, ως ζεύγος ιεραποστόλων στην Αθήνα, έχουμε οικογενειακες βραδιές με ομάδες ανυπάντρων ενηλίκων και μεταφέρουμε τον δικό μας τρόπο τέλεσης μιας οικογενειακής βραδιάς στα σπίτια τους. Περνάμε πολύ ωραία!
Έχουμε αναγνωρίσει ότι η καθοδήγηση που έδωσε ένας προφήτης πριν από 100 και πλέον χρόνια, ήταν πραγματικά εμπνευσμένη και ότι οι οικογένειες των γονέων που οργανώνουν με συνέπεια οικογενειακές βραδιές θα είναι πολύ ευλογημένες. Τα παιδιά μεγαλώνουν με αγάπη για τον άλλον, με εμπιστοσύνη στη διδασκαλία και στην ηγεσία, αναπτύσσουν τα ταλέντα τους και μαθαίνουν πώς να γίνουν φιλεύσπλαχνοι και υπεύθυνοι πολίτες.