Καθώς ο κόσμος εορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη θέσπιση της ηγετικής θέσης της Συμβούλου Οργάνωσης Περιοχής εντός της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Για τον σκοπό αυτόν, οι ηγέτιδες αναφέρονται στις εμπειρίες και τις εσώτερες γνώσεις που απέκτησαν από τη διακονία τους σε όλη την Ευρώπη.
«Κάθε γυναίκα είναι μια θυγατέρα του Θεού. Είναι σπουδαίες. Είναι άξιες! Έχουν θεϊκές δυνατότητες, και η κάθε μικρή υπηρέτηση κάνει τη διαφορά» λέει η αδελφή Ζιμπύλε Φίνγκερλε από τη Γερμανία.
Η αδελφή Τρέισι Ντε Μάρκο από τις Ηνωμένες Πολιτείες δηλώνει: «Νομίζω ότι είναι σημαντικό οι γυναίκες να γνωρίζουν την τεράστια επίδραση που έχουν τα χαρίσματα, οι δεξιότητες και τα πνευματικά τους γνωρίσματα στη ζωή άλλων».
Ερωτηθείσα για τον ρόλο της σχετικά με την ενδυνάμωση των γυναικών γύρω της, η αδελφή Ζισλέν Σιμονέ από τη Γαλλία σχολίασε: «Επειδή είμαστε κοντά τους, μπορούμε να τις βοηθήσουμε να θυμούνται συχνά ότι είναι θυγατέρες του Θεού». Συνέχισε: «Όταν γνωρίζουν αυτήν την αλήθεια στον νου και στην καρδιά τους, θα κάνουν θαύματα».
Οι Σύμβουλοι Οργάνωσης Περιοχής εκπαιδεύουν τις ηγέτιδες της Εκκλησίας και αναφέρουν τις απόψεις των γυναικών στα συμβούλια όλων των επιπέδων. «Αυτή η κλήση είναι ο χαμένος σύνδεσμος για τις ηγέτιδες πασσάλου, για να θέσουν ερωτήματα, για να συσκεφθούν, για να δώσουν και να λάβουν πληροφορίες, και πάνω απ’ όλα, για να καταθέσουν τη διαφορετική άποψη που αυτή η κλήση μπορεί να συνεισφέρει» λέει η αδελφή Ανν-Μαρί Λίντμπεργκ από τη Δανία. Συνέχισε: «Μέσα από εμάς που τελούμε διακονία προς αυτές, οι αδελφές ηγέτιδες πασσάλου αισθάνονται ότι είναι ορατές, βοηθιούνται και εισακούονται πολύ περισσότερο από πριν». Ο πάσσαλος είναι σαν μία καθολική επισκοπή που περιλαμβάνει πολλαπλά εκκλησιάσματα.
Η αδελφή Γιούλια Βόντρα από τη Βιέννη ανέφερε αυτά που έμαθε από την τέλεση διακονίας μεταξύ αλλήλων: «Έμαθα ότι αυτό δεν έχει να κάνει με εμένα, αλλά με τον Σωτήρα. Έτσι, προσπαθώ να γίνω περισσότερο σαν Εκείνον, το οποίο σημαίνει ότι η πνευματική μου προετοιμασία επί καθημερινής βάσεως έχει μεγάλη σημασία». Συνέχισε: «Μία αδελφή στην περιοχή μου είχε εξαντληθεί. Είχε την εντύπωση ότι εκείνη δεν κάνει καμία διαφορά και σχεδόν ήθελε να τα παρατήσει. Μετά την εκπαίδευσή μας αισθάνθηκε ανανεωμένη και ενεργοποιημένη, και πλέον μου λέει τακτικά ότι έχει περισσότερες ιδέες και αγάπη για τις έτερες αδελφές της».
Η αδελφή Σιμονέ αναλογίζεται: «Καθώς ένα μέλος στην προεδρία κάποιας οργάνωσης πασσάλου αντιμετώπιζε σοβαρές δοκιμασίες στην προσωπική του ζωή και σκεφτόταν να ζητήσει να απαλλαγεί από την κλήση του, οι αδελφές της στην προεδρία την άκουσαν και της προσέφεραν βοήθεια και συμπαράσταση. Σήμερα, οι δυσκολίες αυτής της αδελφής δεν εξαφανίστηκαν, αλλά όσο αισθάνεται την αγάπη των αδελφών της, συνεχίζει να υπηρετεί με χαρά και ελπίδα».
Ερωτηθείσα τι μαθαίνει από τον Ιησού Χριστό σχετικά με την τέλεση διακονίας προς τις γυναίκες, η αδελφή Ντε Μάρκο δήλωσε: «Μου αρέσει πολύ που ήταν οι γυναίκες που στάθηκαν μάρτυρες μερικών πολύ σημαντικών πτυχών της διακονίας του Χριστού. Ήταν η γυναίκα στο πηγάδι που έμαθε πρώτη ότι Εκείνος ήταν ο Μεσσίας, ήταν το αίτημα της μητέρας Του που ενεθάρρυνε το πρώτο θαύμα του Σωτήρος, ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή που είδε πρώτη τον άδειο τάφο και τον ανεστημένο Κύριο. Εκείνος εμπιστευόταν τις γυναίκες τότε και εμπιστεύεται τις γυναίκες τώρα. Αυτές οι γυναίκες ήταν σπουδαίες ιεραπόστολοι καθώς διέδιδαν αυτά που είχαν δει, ακούσει και αισθανθεί, και εμείς μπορούμε να κάνουμε το ίδιο σήμερα».
Η αδελφή Φίνγκερλε λέει: «Όλες οι γυναίκες έχουν πρόσβαση στη δύναμη του Θεού εδώ επάνω στη γη. Μπορούν και θα πρέπει να την χρησιμοποιούν!» Αναλογιζόμενη τη διακονία του Σωτήρος προς τις γυναίκες, η αδελφή Λίντμπεργκ λέει: «Τις είδε και τις αποδέχθηκε όπως είναι. Χωρίς να κρίνει, χωρίς να συγκρίνει – απλώς τις αγαπούσε και τις παρακινούσε να τα πάνε καλύτερα». Η αδελφή Ντε Μάρκο προσθέτει: Η μη επικριτική αγάπη είναι ένα τόσο σημαντικό στοιχείο σε όλη την τέλεση διακονίας μας, καθώς και το να νοιαζόμαστε, να προσκαλούμε και πάντοτε να σεβόμαστε την ελεύθερη βούληση, όπως θα έκανε ο Σωτήρας μας».
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας υπάρχει για να αναγνωρίζουμε τα επιτεύγματα των γυναικών και για να προσπαθήσουμε να ενστερνιστούμε τη διαφορετικότητα, την ισότητα και την ενσωμάτωση. Οι εμπειρίες των Συμβούλων Οργάνωσης Περιοχής αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι γυναίκες παντού μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτών των στόχων και να επηρεάσουν καθοριστικά, να ενθαρρύνουν και να κινητοποιήσουν τους άλλους.