Μήνυμα Ηγεσίας Περιοχής

Συγχώρηση

Η συγχώρηση είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μας έχει δώσει ο Επουράνιος Πατέρας μας. Μέσω του εξιλεωτικού έργου του Ιησού Χριστού, μπορούμε να λάβουμε το χαρμόσυνο θαύμα της συγχωρήσεως – βιώνοντας μία δυνατή αλλαγή στην καρδιά, με το να γίνουμε «άγιος… σαν παιδί, ενδοτικός, πράος, ταπεινός, υπομονετικός, γεμάτος αγάπη», νιώθοντας γαλήνη και διαβεβαίωση και λαμβάνοντας παρηγοριά και δύναμη να εξακολουθήσουμε με χαρά στο μονοπάτι της διαθήκης.

Elder Samuel Koivisto
Πρεσβύτερος Σάμουελ Κοϊβίστο, Φινλανδία Μέλος Περιοχής Βορείου Ευρώπης-Μέλος των Εβδομήκοντα

Όταν ο Σωτήρας ζούσε επί της Γης, αγαπούσε τους ανθρώπους υπηρετώντας τους. Διέδιδε σοφία και γνώση διδάσκοντάς τους για το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα περί ευδαιμονίας. Προσκαλούσε όλους να έλθουν προς Αυτόν – λέγοντας: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω» (1). Αυτή η ίδια πρόσκληση εξακολουθεί να ισχύει και απευθύνεται στον καθένα μας, ώστε να Τον γνωρίσουμε και να γίνουμε λίγο περισσότερο σαν Εκείνον.

Ο Ιησούς Χριστός είναι το τέλειο παράδειγμα της συγχωρήσεως για εμάς. Δίδαξε στους μαθητές του πόσες φορές έπρεπε να συγχωρούν τον αδελφό τους, αν ο αδελφός τους συνέχιζε να κάνει λάθος: «[Όχι]… μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι 70 φορές επτά» (2). Αυτό υποδηλοί συνεχή συγχώρηση. Ο Χριστός μάς δίδαξε να προσευχόμαστε στον Επουράνιο Πατέρα μας: «Kαι συγχώρεσε σε μας τις αμαρτίες μας· επειδή, και εμείς συγχωρούμε σε καθέναν που αμαρτάνει σ’ εμάς» (3). Το υπέρτατο παράδειγμα της ικανότητος του Σωτήρος να συγχωρεί ήταν η έκκλησή Του προς τον Θεό, όταν σταυρώθηκε και είπε: «Πατέρα συγχώρεσέ τους· επειδή, δεν ξέρουν τι κάνουν» (4).

«Η συγχώρηση είναι θεϊκή ιδιότητα. Είναι να συγχωρήσεις ή να απαλλάξεις κάποιον από την ευθύνη για ένα αδίκημα ή ένα παράπτωμα. Οι γραφές αναφέρονται στη συγχώρεση με δύο τρόπους. Ο Κύριος μας προστάζει να μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και να επιδιώκουμε τη συγχώρησή Του. Επίσης μας προστάζει να συγχωρούμε εκείνους που μας προσβάλλουν ή μας πληγώνουν» (5). Ο Χριστός δίδαξε: «Να συγχωρείτε, και θα συγχωρηθείτε» (6). «Εγώ, ο Κύριος, θα συγχωρήσω όποιον εγώ συγχωρήσω, αλλά από εσάς απαιτείται να συγχωρείτε όλους τους ανθρώπους» (7).

Γεννηθήκαμε στον κόσμο για να λάβουμε ένα υλικό σώμα που μας δίνει τη δυνατότητα να μάθουμε, να αναπτυχθούμε πνευματικώς και να εξελιχθούμε. Βιώνουμε τα αντίθετα και έχουμε την ελευθερία να επιλέξουμε, κάτι που είναι σύμφωνο με το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα. Ακόμη και αφού κάνουμε το καλύτερο δυνατό, όλοι κάνουμε λάθη, αμαρτάνουμε, σφάλλουμε και κάνουμε λανθασμένες επιλογές. Μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, μπορούμε να λάβουμε συγχώρηση για τις αμαρτίες μας μέσω ειλικρινούς και πλήρους μετάνοιας, η οποία περιλαμβάνει συντετριμμένη καρδιά, πνεύμα μεταμελημένο και το αίσθημα της λύπης κατά Θεόν.

«Η συγχώρηση απαιτεί μετάνοια για τις αμαρτίες μας και συγχρόνως να αναπτύξουμε και να ενδυναμώσουμε την πίστη μας στον Ιησού Χριστό. Καθώς μετανοούμε και ερχόμαστε προς Αυτόν, βρισκόμαστε στον δρόμο προς τη συγχώρηση» (8).

Ο Πρεσβύτερος Νιλ Λ. Άντερσεν δίδαξε: «Πρέπει να θυμόμαστε, ωστόσο, ότι το θείο δώρο της συγχωρήσεως δεν μπορεί ποτέ να κερδηθεί. Μπορεί μόνο να ληφθεί. Ναι, πρέπει να υπάρχει υπακοή στις εντολές και οι διατάξεις να τηρούνται για να λάβουμε συγχώρηση, αλλά η προσωπική προσπάθεια, όσο μεγάλη κι αν είναι, ωχριά μπροστά στο κόστος της λύτρωσης. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σύγκριση. »Η συγχώρηση είναι δώρο και ο μόνος που μπορεί να δώσει το δώρο είναι ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου, ο Ιησούς Χριστός. Προσφέρει πρόθυμα το ανεκτίμητο δώρο Του σε όλους όσοι στρέφονται σε Αυτόν για να το λάβουν» (9).

Η διακήρυξη για την οικογένεια μας υπενθυμίζει ότι μία από τις σημαντικές αρχές της ευτυχισμένης ζωής είναι η συγχώρηση, άσχετα από το πόσοι άνθρωποι ανήκουν στην οικογένειά μας: «Η ευτυχία στην οικογενειακή ζωή είναι πολύ πιο πιθανό ότι θα υπάρξει, όταν θεμελιωθεί επάνω στις διδασκαλίες του Κυρίου Ιησού Χριστού. Οι επιτυχημένοι γάμοι και οι επιτυχημένες οικογένειες εδραιώνονται και διατηρούνται στις αρχές της πίστεως, της προσευχής, της μετανοίας, της συγχωρήσεως, του σεβασμού, της αγάπης, της συμπόνιας, της εργασίας και των εποικοδομητικών ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων» (10).

Ο Πρόεδρος Νέλσον μας υπέβαλε ένα αίτημα: «Η παράκλησή μου σήμερα, αγαπητοί αδελφοί και αγαπητές αδελφές, είναι να τελειώσετε τις διαμάχες που μαίνονται στην καρδιά σας, στο σπίτι σας και στη ζωή σας. »…Επαναλαμβάνω την παράκλησή μου να τερματίσετε τις διαμάχες στη ζωή σας. Ασκήστε την ταπεινότητα, το θάρρος και τη δύναμη που απαιτούνται τόσο για να συγχωρήσετε όσο και για να επιζητήσετε συγχώρηση. Ο Σωτήρας έχει υποσχεθεί ότι “αν συγχωρ[ούμε] στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, ο επουράνιος Πατέρας [μας] θα [μας] συγχωρήσει επίσης”» (11). «Ιδού, αυτός που έχει μετανοήσει από τις αμαρτίες του, συγχωρείται, και εγώ, ο Κύριος, δεν τις θυμάμαι πλέον» (12).

Με τον ίδιο τρόπο, θα πρέπει να συγχωρούμε και να ξεχνούμε τις αδικίες που βιώνουμε. Η συγχώρηση είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μας έχει δώσει ο Επουράνιος Πατέρας μας. Μέσω του εξιλεωτικού έργου του Ιησού Χριστού, μπορούμε να λάβουμε το χαρμόσυνο θαύμα της συγχωρήσεως – βιώνοντας μία δυνατή αλλαγή στην καρδιά (13), με το να γίνουμε «άγιος… σαν παιδί, ενδοτικός, πράος, ταπεινός, υπομονετικός, γεμάτος αγάπη» (14), νιώθοντας γαλήνη και διαβεβαίωση και λαμβάνοντας παρηγοριά και δύναμη να εξακολουθήσουμε με χαρά στο μονοπάτι της διαθήκης.

Γι’ αυτόν τον λόγο «μιλούμε για τον Χριστό, χαιρόμαστε με τον Χριστό, κηρύττουμε για τον Χριστό, προφητεύουμε για τον Χριστό, και γράφουμε σύμφωνα με τις προφητείες μας, ώστε τα παιδιά μας να ξέρουν σε ποια πηγή να στραφούν για άφεση των αμαρτιών τους» (15).

 

  1. Κατά Ματθαίον 11:28
  2. Βλ. Κατά Ματθαίον 18:21-2
  3. Κατά Λουκάν 11:4 (βλ., επίσης, εδάφια 1-3)
  4. Κατά Λουκάν 23:3
  5. Gospel Topic: Forgiveness
  6. Κατά Λουκάν 6:37
  7. Διδαχή και Διαθήκες 64:10
  8. Βλ. Νιλ Λ. Άντερσεν, The Divine Gift of Forgiveness, 146
  9. Νιλ Λ. Άντερσεν, “The Gift of Forgiveness”, Λιαχόνα, Φεβρουάριος 2021, 11
  10. Η οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο
  11. Ράσσελ Μ. Νέλσον, «Η δύναμη της πνευματικής ορμής», Λιαχόνα, Μάιος 2022, 97, 100
  12. Διδαχή και Διαθήκες 58:42
  13. Βλ. Μωσία 5:2
  14. Μωσία 3:19
  15. Νεφί Β´ 25:26