Προσφάτως, διάβασα μία φανταστική ιστορία για δύο αδελφούς που ζούσαν σε γειτονικά αγροκτήματα και ενεπλάκησαν σε διαμάχη. Αφού μοιράσθηκαν μηχανήματα, αγαθά και γη επί δεκαετίες, η συνεργασία τους διαλύθηκε. Ξεκίνησε με μία μικρή παρεξήγηση, η οποία έγινε μεγάλη διαφορά, θυμός και εβδομάδες σιωπής.
Ένα πρωί ένας ξυλουργός, ο οποίος έψαχνε για λίγες ημέρες εργασίας, κτύπησε την πόρτα του μεγαλύτερου αδελφού. «Υπάρχει κάτι με το οποίο θα μπορούσα να σε βοηθήσω;» ρώτησε ο ξυλουργός με την εργαλειοθήκη του κάτω υπό μάλης.
Ο μεγαλύτερος αδελφός είπε: «Ναι! Κοίταξε πέρα από το ρυάκι σε εκείνο το αγρόκτημα. Αυτό ανήκει στον μικρότερο αδελφό μου. Την περασμένη εβδομάδα έσκαψε ένα πλατύτερο πέρασμα για το νερό και κατέληξε να δημιουργήσει ένα πολύ πλατύ ρυάκι ανάμεσα στα αγροκτήματά μας. Παρακαλώ φτιάξε μου κάτι, ώστε να μην χρειάζεται να κοιτάζουμε ο ένας του άλλου το πρόσωπο από απέναντι».
Ο ξυλουργός είπε: «Νομίζω ότι καταλαβαίνω την κατάσταση. Μπορώ να σε βοηθήσω». Με αυτό, ο ξυλουργός έπιασε δουλειά και πέρασε όλη την ημέρα μετρώντας, πριονίζοντας και καρφώνοντας.
Κατά τη δύση του ηλίου, ο μεγαλύτερος αδελφός επέστρεψε στο ρυάκι καθώς ο ξυλουργός είχε μόλις τελειώσει το έργο του. Ο αδελφός δεν θα μπορούσε ποτέ να φαντασθεί τι είδε. Ήταν μία γέφυρα που εκτεινόταν από τη μία πλευρά του ρυακιού στην άλλη! Φαινόταν όμορφη! Προς έκπληξή του, ο μικρότερος αδελφός του διέσχισε τη γέφυρα για να τον συναντήσει με ένα μεγάλο χαμόγελο και τους βραχίονές του ορθάνοικτους για να τον αγκαλιάσουν.
«Είσαι πραγματικά ταπεινός και καλοσυνάτος, αδελφέ μου. Ύστερα από όλα όσα σου έχω κάνει και σου έχω πει, δείχνεις ακόμη ότι η σχέση μας δεν μπορεί ποτέ να χαλάσει! Λυπάμαι πολύ για τη συμπεριφορά μου» είπε ο μικρότερος αδελφός καθώς τον αγκάλιαζε.
Στράφηκαν για να δουν τον ξυλουργό να ανεβάζει την εργαλειοθήκη του στον ώμο του. «Όχι, περίμενε! Μείνε μερικές ημέρες. Έχω πολλά άλλα σχέδια για σένα» είπε ο μεγαλύτερος αδελφός.
«Θα ήθελα πολύ να μείνω» είπε ο ξυλουργός «αλλά έχω να οικοδομήσω πολλές άλλες γέφυρες!»
Ο Σωτήρας μας οικοδόμησε τη γέφυρα που οδηγεί στη ζωή και την ευτυχία. Μέσω Εκείνου βρίσκουμε ελπίδα, καθοδήγηση και αιώνια ζωή. Είναι το παράδειγμα τού πώς να φροντίζουμε τους άλλους με αγάπη και αληθινή πρόθεση. Αποδεχόμενοι αλλήλους με όλα τα μοναδικά ταλέντα, λάθη, διαφορές και συνήθειές μας, θα ανοίξουμε την πόρτα στην πρόσκληση του Χριστού να Τον ακολουθήσουμε. Οι διαθήκες που συνάπτουμε αντιπροσωπεύουν τις γέφυρες και τις διαβάσεις που ενώνουν εμάς μεταξύ μας και με Εκείνον. Ας διασχίσουμε μαζί Του ατομικώς και συλλογικώς όλα τα ποτάμια και τα εμπόδια που χωρίζουν τον ένα από τον άλλον.
Ανεξάρτητα από το πού βρισκόμαστε επί του παρόντος, το χρώμα, την κουλτούρα, τα ενδιαφέροντα, το επάγγελμα, την κοινωνική και οικογενειακή κατάσταση, την εκπαίδευση ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, είμαστε όλοι αδελφοί και αδελφές. Ανήκουμε ο ένας στον άλλον και χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Μας αγαπά όλους. Όλοι είμαστε τέκνα του Θεού και καθένας από εμάς απεφάσισε να έλθει σε αυτήν τη γη. Δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Μπορούμε να είμαστε ένα, παρά τις διαφορές μας. Και επειδή είμαστε διαφορετικοί, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον!
«Εάν είμαστε πράγματι μαθητές του Κυρίου Ιησού Χριστού, θα προσεγγίζουμε με αγάπη και κατανόηση όλους τους πλησίον μας πάντοτε»1.
Όλοι εμείς που αποφασίσαμε να βαδίσουμε στο μονοπάτι της ιδιότητος του μαθητού, μαζί με την ανερχόμενη γενεά μας και τους πλήρους απασχολήσεως ιεραποστόλους, ακολουθούμε αυτήν τη διδασκαλία και υπακούμε στην πρόσκληση του Προφήτη μας να συναθροίσουμε τον Ισραήλ και να είμαστε Ένα εν Χριστώ. «Η συνάθροιση του Ισραήλ είναι η μεγαλύτερη δυσκολία, ο μεγαλύτερος σκοπός και το μεγαλύτερο έργο επί της γης σήμερα»2. Είμαστε ιδιαιτέρως ευγνώμονες για την ενέργεια, το όραμα και την προθυμία των νέων μας να πάνε επί το έργον και να οικοδομήσουν νέες γέφυρες. Χρειαζόμαστε όλους σε ετοιμότητα και όλοι να βοηθούν. Τους χρειαζόμαστε όλους.
Είθε πάντοτε να ακούμε το κτύπημα του Χριστού και να ανοίγουμε την πόρτα. Είθε να Τον εμπιστευόμαστε και να οικοδομούμε γέφυρες που προσεγγίζουν, ενώνουν και θεραπεύουν όλα τα τέκνα του Θεού.
Υπάρχει τόση πολλή δύναμη, όταν οι καρδιές είναι συνυφασμένες3 με ενότητα και αγάπη ο ένας προς τον άλλον. Αυτό είναι ένα έργο. Είναι το έργο του Θεού. Είναι τόσο ζωτικής σημασίας, ώστε όλοι συγκεντρωνόμαστε και εργαζόμαστε με αγάπη και ενότητα4. Καταθέτω μαρτυρία για αυτό στο όνομά Του, του Ιησού Χριστού, αμήν.
1 Πρόεδρος Μπάλλαρντ, The doctrine of inclusion GC 10/2001
2 Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον, Παγκόσμια Πνευματική Συγκέντρωση Νέων, 3 Ιουνίου 2018
3 Μωσίας 18:21
4 Ανερχόμενη Γενεά Ευρώπης 2021 - Συστάσεις και Υπόδειγμα Ενότητας – Περιοχή Ευρώπης