Μετά την Ανάστασή Του, ο Σωτήρας επισκέφθηκε και δίδαξε τους αποστόλους Του. Επί σαράντα ημέρες φανερωνόταν σε αυτούς και τους δίδασκε για τη Βασιλεία του Θεού. Πόσο υπέροχα θα πρέπει να πέρασαν μαζί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τους είπε επίσης ότι δεν θα έπρεπε να φύγουν από την Ιερουσαλήμ, αλλά να περιμένουν έως ότου προικοδοτηθούν με δύναμη από τα ύψη. Τους είχε υποσχεθεί ότι σύντομα εκείνοι θα βαπτίζονταν με το Άγιο Πνεύμα. Με τι αγωνία τους άφησε. Θα πρέπει να προσδοκούσαν πάρα πολύ αυτό το γεγονός, το οποίο θα συνέβαινε σύντομα.
Αφού ο Ιησούς ευλόγησε την ομάδα και αναχώρησε, οι απόστολοι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά και αφιέρωσαν πολύ χρόνο αναμένοντας στον ναό. Ένας σπουδαίος τρόπος να προετοιμασθούν πνευματικώς για την επερχόμενη βάπτιση από το Άγιο Πνεύμα και τα επόμενα γεγονότα.
Οι απόστολοι έπρεπε μόνο να περιμένουν μέχρι την ιουδαϊκή ευωχία ευχαριστιών, ονόματι Πεντηκοστή, η οποία ήταν 50 ημέρες μετά το εβραϊκό Πάσχα. Καθώς συγκεντρώθηκαν, ακούστηκε ένας ήχος σαν δυνατός άνεμος, ο οποίος γέμισε το σπίτι. «Και φάνηκαν σ’ αυτούς γλώσσες σαν φωτιά να διαμοιράζονται, και κάθισε σε κάθε έναν απ’ αυτούς ξεχωριστά». Ήταν όλοι πλήρεις του Αγίου Πνεύματος και άρχισαν να μιλούν γλώσσες.
Αυτή η έκχυση του Αγίου Πνεύματος ήταν το πνευματικό ξεκίνημα για τους πρώτους αγίους. Λίγο αργότερα, πολλές ψυχές βαπτίσθηκαν και θαύματα πραγματοποιήθηκαν από τους αποστόλους. Οι νέοι άγιοι ζούσαν σε αρμονία μεταξύ τους, βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη και συχνά πήγαιναν στον ναό.
Έχουμε δει πολλές φορές στην ιστορία της αποκατεστημένης εκκλησίας να εκχύνεται το Άγιο Πνεύμα, το οποίο έχει ενδυναμώσει τους αγίους. Στο ανώτερο άκρο της κλίμακος, πολλά μέλη είχαν υπέροχες πνευματικές εμπειρίες σε σχέση με την αφιέρωση ναών. Η πιο γνωστή και μοναδική πνευματική έκχυση συνέβη όταν αφιερώθηκε ο ναός του Κίρτλαντ το 1836. Πριν από αυτήν την αφιέρωση, έγιναν πολλές θυσίες από τα μέλη, τα οποία δώρισαν χρόνο και χρήματα για να βοηθήσουν στην οικοδόμηση αυτού του ειδικού πρώτου ναού, ο οποίος στέκεται ακόμη. Ζητήθηκε επίσης από τους αγίους να προετοιμασθούν πνευματικώς πριν από την αφιέρωση.
Είχα την ευχαρίστηση να βιώσω την αφιέρωση του ναού της Κοπεγχάγης το 2004. Πριν από την αφιέρωση εγώ –μαζί με πολλά μέλη– ασχολήθηκα με όλα τα πρακτικά που σχετίζονταν με τα θυρανοίξια για χιλιάδες επισκέπτες. Όλη η προετοιμασία και οι εξυψωτικές εμπειρίες, που συνέβησαν με τους επισκέπτες πριν από την αφιέρωση, έκαναν την αφιέρωση μία ξεχωριστή εκδήλωση, η οποία είχε επίδραση στα μέλη και τα παρακίνησε να έρχονται συχνά στον ναό για να υπηρετήσουν και να αισθανθούν το πνεύμα.
Αφού έχουμε την εμπειρία να είμαστε πλήρεις του Αγίου Πνεύματος, ένα τυπικό αποτέλεσμα είναι συχνά να έχουμε την επιθυμία να δεσμευόμαστε εκ νέου να ζούμε πιο κοντά στον Κύριο. Επίσης μία δυνατότερη δέσμευση και κίνητρο να κάνουμε το καλό και να βοηθούμε άλλους θα μπορούσαν να ακολουθήσουν. Ίσως ακόμη πιο δυνατή αγάπη και υπομονή προς τους άλλους.
Ευτυχώς, δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε μεγάλα γεγονότα όπως η αφιέρωση ναού, η επίσκεψη ενός αποστόλου, ειδικές συνελεύσεις κ.λπ. προτού αισθανθούμε την παρουσία ή την έκχυση του Αγίου Πνεύματος και αισθανθούμε ανανεωμένοι. Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι μπορώ να αισθανθώ ένα εβδομαδιαίο πνευματικό νέο ξεκίνημα κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων της εκκλησίας και της μεταλήψεως, όταν είχα μία εβδομάδα με χρόνο αφιερωμένο στη μελέτη των γραφών –συχνά μαζί με το εγχειρίδιο Έλα, ακολούθα με– και υπηρετώντας άλλους.
Είμαι πολύ τυχερός που ζω κοντά σε έναν ναό και όταν πηγαίνω εκεί μου θυμίζει όλο τον σκοπό της ζωής και θέτω τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Μπορεί να μην έχω εμπειρίες όπως είχαν οι άγιοι στην αφιέρωση στο Κίρτλαντ, αλλά το ξεχωριστό πνεύμα παρόν στον ναό επίσης με βοηθά να έχω περισσότερη πνευματική τάση να νιώθω την παρουσία του Αγίου Πνεύματος – ακριβώς όπως οι πρώτοι άγιοι πριν από την ημέρα της Πεντηκοστής.