Πριν από πολλά χρόνια, ενώ υπηρετούσα ως πρόεδρος πασσάλου, μία αγαπητή αδελφή μπήκε στο γραφείο μου κλαίγοντας. Είχε υπηρετήσει μία ιεραποστολή, ήταν παντρεμένη στον ναό και υπηρετούσε πιστά στις κλήσεις της. Τρομερές πυρκαγιές είχαν μόλις κάψει ολοσχερώς την περιοχή μας και πολλά σπίτια στην περιοχή του πασσάλου μας είχαν καταστραφεί, συμπεριλαμβανομένου του δικού της. Δεν έφτανε αυτό, το σπίτι της ήταν μία αδειοδοτημένη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων και ήταν η κύρια πηγή εισοδήματος για αυτούς. Όλοι απομακρύνθηκαν με ασφάλεια, αλλά τα επίγεια υπάρχοντα και τα μέσα επιβίωσης της οικογένειάς της είχαν χαθεί. Φώναξε: «Γιατί έγινε αυτό σε εμάς; Αφού τηρούμε τις διαθήκες μας!»
Έκανα μία προσευχή μέσα μου και ύστερα τοποθέτησα ένα λευκό χαρτί επάνω στο γραφείο μπροστά της. Στη συνέχεια, ζωγράφισα μία κουκκίδα ίση με το μέγεθος του κεφαλιού μίας καρφίτσας στη μέση του χαρτιού και είπα: «Αυτή η κουκκίδα αντιπροσωπεύει τη θνητότητα. Ας υποθέσουμε ότι το χαρτί αντιπροσωπεύει την αιωνιότητα και εκτείνεται για πάντα προς κάθε κατεύθυνση. Λυπάμαι πολύ που σας συνέβη αυτό, αλλά παρακαλώ μην τυφλώνεστε από αυτή την κουκκίδα». Προς τιμήν αυτής της αγαπητής αδελφής, η όψη της άλλαξε αμέσως και είπε με ανακούφιση: «Α, τώρα καταλαβαίνω. Θα είμαι εντάξει. Σας ευχαριστώ!»
Οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν την περιοχή μας κινούνταν με ταχύτητα ανέμου 129 χιλιόμετρα την ώρα. Οι φλόγες πέρασαν γρήγορα αδιακρίτως μέσα από γειτονιές, παρακάμπτοντας ένα σπίτι μόνο για να καούν τυχαία άλλα. Ο Πρεσβύτερος Ντέιλ Ρένλαντ παρατήρησε: «Το να πιστεύεις ότι η ζωή θα σου φερθεί δίκαια επειδή είσαι ενάρετος είναι σαν να πιστεύεις ότι ο ταύρος δεν θα σου επιτεθεί επειδή είσαι χορτοφάγος». Οι γραφές μας υπενθυμίζουν ότι οι άδικες συνθήκες αποτελούν μέρος της θνητότητας, «[ο Θεός] βρέχει πάνω σε δικαίους και αδίκους» [i].
Η πραγματικότητα είναι ότι οι αντιξοότητες της θνητότητας είναι μερικές φορές βάναυσες, αλλά χάρη στον Σωτήρα, οι υποσχέσεις της αιωνιότητας επισκιάζουν ακόμη και τις πιο σκοτεινές εγκόσμιες δοκιμασίες. Η αιώνια προοπτική αλλάζει τα πάντα μόλις καταλάβουμε «ότι όλα αυτά θα σου δώσουν πείρα, και θα είναι για το καλό σου» [ii].
Ο Πρεσβύτερος Νηλ Μάξουελ είπε την εξής ιδέα: «Πώς εσείς και εγώ μπορούμε στην πραγματικότητα να περιμένουμε να ζήσουμε αφελώς και να πούμε: “Κύριε, δώσε μου πείρα, αλλά όχι θλίψη, όχι λύπη, όχι πόνο, όχι προδοσία και σίγουρα όχι εγκατάλειψη. Κράτησε μακριά από εμένα, Κύριε, όλες αυτές τις εμπειρίες τις οποίες σε έκαναν Αυτόν που είσαι! Ύστερα επίτρεψέ μου να έρθω και να μείνω μαζί Σου και να νιώσω πλήρως τη χαρά Σου!”»
Πρέπει να έχουμε τον νου μας σταθερά επικεντρωμένο στην αληθινή μας ταυτότητα και στο σχέδιο του Θεού για εμάς, ώστε να μην τυφλωθούμε και να εκτροχιαστούμε από τις εγγενείς δυσκολίες της θνητής «κουκκίδας». Όπως είπε ο Τζων Γκρόμπεργκ: «Υπάρχει μία σύνδεση μεταξύ των ουρανών και της γης. Όταν βρούμε αυτή τη σύνδεση τότε θα δώσει νόημα στα πάντα, ακόμα και στον θάνατο. Όταν λείπει αυτή η σύνδεση τίποτα δεν έχει νόημα, ούτε και η ζωή».
Το να έχουμε αιώνια προοπτική μας βοηθά να αναγνωρίσουμε αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Θα θεωρούμασταν σοφοί αν σκεφτούμε ότι μπορούμε να πάρουμε μόνο τρία πράγματα μαζί μας όταν πεθάνουμε: τις σχέσεις μας, τη γνώση μας και τον χαρακτήρα μας. Θα ήταν πολύ κοντόφθαλμο να επικεντρωθούμε σε αυτό που δεν έχει σημασία εις βάρος εκείνου που έχει, όμως αυτό ακριβώς κάνει ο περισσότερος κόσμος. Ο Ιώβ δήλωσε: «Περνούν τις ημέρες τους με αγαθά, και σε μια στιγμή κατεβαίνουν στον άδη» [iii].
Ο απόστολος Παύλος επιβεβαίωσε τις υποσχέσεις της αιωνιότητας. «Εκείνα που μάτι δεν είδε, και αφτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν»[iv]. Θα ήταν ανόητο να ανταλλάξουμε τόσο εκπληκτικές ευλογίες με αυτό που αποκαλεί η παροιμία «ένα κομμάτι κρέας» [v]. Τα πράγματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία δεν θα πρέπει ποτέ να βρίσκονται στο έλεος των πραγμάτων που δεν έχουν σημασία! Καθώς αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής, προσεύχομαι να μπορούμε να δούμε πέρα από την κουκκίδα της θνητότητας βλέποντας τα πράγματα από μακριά: αναγνωρίζοντας την αιώνια ταυτότητά μας, τον σκοπό του θνητού μας ταξιδιού και την ελπίδα του ένδοξου αιώνιου προορισμού που περιμένει τους πιστούς.
[i] Κατά Ματθαίον 5:45
[ii] Διδαχή και Διαθήκες 122:7
[iii] Ιώβ 21:13
[iv] Προς Κορινθίους Α΄ 2:9
[v] Βλέπε Γένεση 25:31-34