Κατά την Παγκόσμια Ημέρα Γονέων, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της για την ενίσχυση των οικογενειών παγκοσμίως. Σε μια πρόσφατη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 13 Μαΐου, το Γραφείο Ευρωπαϊκής Ένωσης και Διεθνών Υποθέσεων της Εκκλησίας φιλοξένησε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Οικογενειακής Πολιτικής και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Οικογενειακών Αξιών. Η συνάντηση έφερε σε επαφή διαφορετικούς ηγέτες και οργανισμούς που ενώνουν τις προσπάθειές τους για την προώθηση της οικογενειακής ευημερίας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Εκείνη την ημέρα, φορείς χαράξεως πολιτικής, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, θρησκευτικοί ηγέτες και υποστηρικτές συγκεντρώθηκαν από όλη την Ευρώπη και τη Βόρειο Αμερική για να συμμετάσχουν σε ουσιαστικές συζητήσεις σχετικά με την οικογένεια και να αναγνωρίσουν την εξαιρετική ηγεσία στην ενίσχυση της οικογένειας ως θεμελιώδους μονάδος της κοινωνίας.
Οι εκδηλώσεις αποτελούν μέρος της πρωτοβουλίας «Ενίσχυση των οικογενειών», η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Sutherland, μια δεξαμενή σκέψεως με έδρα τη Γιούτα. Η φετινή συνάντηση σηματοδότησε επίσης την 30ή επέτειο από το Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλον τον κόσμο, μια δογματική δήλωση που εξεδόθη από την Πρώτη Προεδρία και την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και επιβεβαιώνει τον κεντρικό ρόλο της οικογένειας στο σχέδιο του Θεού.
Βιντεοσκοπημένο μήνυμα της Αντονέλλας Σμπέρνα, Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Συνομιλητές της συνεδρίασης 1: Ο δρ Βιντσέντζο Μάσσι, πρόεδρος της FAFCE, ο καθηγητής Τζένετ Έριξον, Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ, και ο καθηγητής Ματέο Ριτσόλι, Πανεπιστήμιο LUMSA.
Η Χάιντι Ρίνγκχαϊμ, πρόεδρος, σεξολόγος και σύμβουλος στο Mediahealth for Children and Youth, αναφέρει απόψεις στη συνεδρίαση 2.
Η Έμμα Χόουλετ, υπότροφος του Ινστιτούτου Wheatley στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ, και η Μάγια Ζεσμάνοβιτς, υπεύθυνη έργου στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Πολυτέκνων, παρουσιάζουν κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως 3.
Η Λίζα Πέρκινς, μέλος του Κοινοβουλίου της Δανίας, μιλά κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως 4.
Ο Μάρκο Λα Μάρκα, μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου της Ντουμπράβκα Σουίτσα, Ευρωπαίας Επιτρόπου για τη Μεσόγειο, μιλά κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως 4.
Η Μαρί Ντάτσμπερρυ και ο Έρον ΜακΊννις μαγεύουν το κοινό με μια μουσική παράσταση.
Η Μερέτε Ριίζαγκερ είναι η αποδέκτης του Ευρωπαϊκού Βραβείου Οικογενειακών Αξιών 2025.
Οι παρευρισκόμενοι συγκεντρώνονται για το δείπνο του Βραβείου Ευρωπαϊκών Οικογενειακών Αξιών 2025.
Η ημέρα άρχισε με πέντε δυναμικές συνεδριάσεις στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Οικογενειακής Πολιτικής, οι οποίες προσέφεραν έρευνα, πολιτική εμπειρία και ζωντανή εικόνα των δυσκολιών και των ευκαιριών που αντιμετωπίζουν σήμερα οι οικογένειες. Την εκδήλωση άνοιξε η Αντονέλλα Σμπέρνα, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπεύθυνη για τον διάλογο του άρθρου 17 με τις εκκλησίες και τις μη ομολογιακές οργανώσεις. Στο βιντεοσκοπημένο μήνυμά της, ζήτησε μια «Ευρωπαϊκή Οικογενειακή Συμφωνία» και προέτρεψε τους υπευθύνους χαράξεως πολιτικής να θέσουν την οικογένεια στο επίκεντρο του μέλλοντος της Ευρώπης, τονίζοντας τον ζωτικό της ρόλο στην κοινωνική συνοχή και την πολιτική ζωή. Δήλωσε ότι «η οικογένεια δεν είναι μια θεωρητική ιδέα, ούτε θα έπρεπε ποτέ να θεωρείται έτσι, αλλά μια πραγματική βιωμένη πραγματικότητα».
Η πρώτη συνεδρίαση διερεύνησε το θέμα της οικογενειακής δομής και της ευημερίας των παιδιών. Ο δρ Βιντσέντζο Μπάσσι, πρόεδρος της FAFCE, εξήγησε ότι ιστορικώς «η οικογένεια εισήγαγε τον πολιτισμό στην ανθρωπότητα» και ότι ο γάμος ήταν η πρώτη διαθήκη που έθεσε τα συμφέροντα ενός άλλου ατόμου πάνω από τα δικά του. Η καθηγήτρια Τζένετ Έριξον, Οικογενειακός Υπότροφος στο Ινστιτούτο Wheatley του Π.Μ.Γ., τόνισε τη σημασία της διγονικής οικογένειας, χαρακτηρίζοντάς την ως «τον παράγοντα που χωρίζει τις τάξεις». Είπε ότι η έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά σε αυτά τα περιβάλλοντα είναι τα πραγματικώς προνομιούχα. Ο Ματέο Ριτσόλλι καθηγητής Οικονομικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο LUMSA της Ρώμης προσέθεσε: «Δεν έχει να κάνει με το να γίνουν τα παιδιά φθηνότερα αλλά τις οικογένειες πιο πολύτιμες» υποδηλώνοντας ότι η τοποθέτηση της αξίας των οικογενειών στο επίκεντρο είναι εξίσου σημαντική με τα οικονομικά κίνητρα.
Η δεύτερη συνεδρίαση ανέδειξε την ανάγκη για βαθύτερο προβληματισμό στην οικογενειακή πολιτική. Ο Χοσέ Λουίς Μπασάν από την COMECE παρουσίασε μια επισκόπηση των καθολικών πόρων που είναι διαθέσιμοι για τις οικογένειες και τους νέους. Ο Ρικ Λάρσεν, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Sutherland, δήλωσε: «Ξεχνούμε ότι η οικογένεια είναι αυτή που συμβάλλει σε μια λειτουργική κοινωνία».
Η τρίτη συνεδρίαση έφερε στο προσκήνιο νέες φωνές από την έρευνα και τη συνηγορία. Η Μάγια Ζεσμάνοβιτς από την Πολωνία και υπεύθυνη του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων στην Ισπανία υποστήριξε ότι «οι νέοι εξακολουθούν να θέλουν να κάνουν παιδιά – το θέλουν με την καρδιά τους, αλλά όχι με το κεφάλι τους», επισημαίνοντας ότι ο φόβος και η αβεβαιότητα παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων. Η Έμμα Χόουλετ, φοιτήτρια-ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ, τόνισε τη δύναμη του παραδείγματος: «Εκτιμούμε τόσο πολύ την οικογενειακή ζωή, που φοβόμαστε να εισέλθουμε σε αυτήν αν δεν είναι τέλεια». Ανέφερε ότι οι νέοι είναι γενικώς επιφυλακτικοί απέναντι στους θεσμούς και αναζητούν την αυθεντικότητα και την αξιοπιστία των πηγών τους.
Η τέταρτη συνεδρίαση επικεντρώθηκε στη νομοθετική ηγεσία. Ο γερουσιαστής της Πολιτείας της Γιούτας Τοντ Γουάλερ και η εκπρόσωπος Κάντις Πιερούτσι ανέφεραν πρωτοβουλίες με επίκεντρο την οικογένεια στην εκπαίδευση, τη φορολογική πολιτική και την ψηφιακή προστασία των παιδιών. Η Λίζα Πέρκινς, μέλος του Κοινοβουλίου της Δανίας, ανέπτυξε έναν προβληματισμό σχετικά με τα συστήματα οικογενειακής πολιτικής: «Δημιουργήσαμε ένα κράτος πρόνοιας το οποίο έχει γίνει τόσο πολύπλοκο, που πλέον ανταγωνίζεται τις οικογένειες». Ο Μάρκο Λα Μάρκα, μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου της Ντουμπράβκα Σουίτσα, Ευρωπαίας Επιτρόπου για τη Μεσόγειο, υπογράμμισε την οικονομική αξία των μητέρων που μένουν στο σπίτι: «Πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο εξετάζουμε τα στοιχεία του Α.Ε.Π., διότι δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν το έργο τους».
Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με μια συνεδρίαση ολομέλειας που συνδύασε τις βασικές ιδέες. Οι ομιλητές συμφώνησαν στην ανάγκη μιας μακροπρόθεσμης προσεγγίσεως με γνώμονα τις αρχές. «Ίσως είμαστε υπερβολικά επικεντρωμένοι στις λεπτομέρειες» παρατήρησε ο καθηγητής Ριτσόλλι. «Ποιο είναι το μεγάλο μας σχέδιο;» Στο πλαίσιο των οικογενειακών αξιών στην κοινωνία.
Κλείνοντας το συνέδριο, ο Φραντσέσκο Ντι Λίλλο, διευθυντής του Γραφείου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων, αναφέρθηκε στη Διακήρυξη για την Οικογένεια και κάλεσε «τους υπεύθυνους πολίτες και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους παντού να προωθήσουν εκείνα τα μέτρα που αποσκοπούν στη διατήρηση και την ενίσχυση της οικογένειας ως θεμελιώδους μονάδος της κοινωνίας».
Μετά το συνέδριο, οι προσκεκλημένοι συγκεντρώθηκαν για το βραδινό πρόγραμμα δείπνου και την απονομή του Βραβείου Ευρωπαϊκών Οικογενειακών Αξιών 2025, με μουσική παράσταση από τον Έρον ΜακΊννις (τενόρος) και τη Μαρί Ντάτσαρρυ (πιάνο).
Η βραβευθείσα το 2025 ήταν η Μερέτε Ριίζαγκερ, πρώην υπουργός Παιδείας και Εκπαιδεύσεως της Δανίας. Ως διά βίου υπέρμαχος των γονικών δικαιωμάτων και της εκπαιδευτικής ελευθερίας, η επιρροή της Ριίζαγκερ εκτείνεται σε εθνικές και ευρωπαϊκές πλατφόρμες. Το έργο της έχει διαμορφώσει τη νομοθεσία, τον δημόσιο διάλογο και τον πνευματικό διάλογο.
Στις ευχαριστήριες δηλώσεις της, η Ριίζαγκερ ανέφερε την ιστορία των παππούδων της, οι οποίοι έκτισαν ένα σπίτι και μια επιχείρηση στη μεταπολεμική Δανία. Μίλησε για μια οικογενειακή κουλτούρα που έχει τις ρίζες της στην υπηρέτηση, την ταπεινότητα και τη χαρά. «Μας δίδαξαν ότι η ζωή μπορεί να σου προσφέρει ένα ευχάριστο ή δύσκολο ξεκίνημα, αλλά το τι θα κάνεις από αυτό είναι δική σου ευθύνη» είπε. «Δεν μας έφεραν σε αυτή τη ζωή για να ευχαριστήσουμε το κράτος ή το αφεντικό στη δουλειά. Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε την ίδια τη ζωή και να εκπληρώσουμε τον ρόλο μας σε αυτήν όσο καλύτερα μπορούμε».
Αν και εξεπλάγη από την αναγνώριση, η Ριίζαγκερ δήλωσε ότι το βραβείο επιβεβαίωσε μια σιωπηλή αλήθεια για το έργο της: «Ποτέ δεν είδα τον εαυτό μου ως κάποιον που αγωνίζεται για την οικογένεια, αλλά κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι αυτό ακριβώς έκανα».
Καθώς η βραδιά έκλεισε, οι προσκεκλημένοι εξέφρασαν την εκτίμησή τους για την ευκαιρία που τους δόθηκε να προβληματιστούν, να συνδεθούν και να δεσμευτούν εκ νέου για την κοινή ευθύνη της ενισχύσεως των οικογενειών. Το συνέδριο και το βραβείο επιβεβαίωσαν ένα σαφές θέμα από τη Διακήρυξη για την Οικογένεια: ότι η οικογένεια αποτελεί στοιχείο ύψιστης σπουδαιότητος στο σχέδιο του Δημιουργού για τον αιώνιο προορισμό των τέκνων Του.