Η ζωή μας θα είναι γεμάτη με την επιρροή του Αγίου Πνεύματος, όταν είμαστε περισσότερο και καλύτερα επικεντρωμένοι στον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Θα συμβεί, όταν βρούμε χρόνο να μελετήσουμε τη ζωή Του, να εξοικειωθούμε με τη διδαχή Του και στην πραγματικότητα να κάνουμε ό,τι έκανε Εκείνος, αναπτύσσοντας χριστοειδή στοιχεία χαρακτήρα κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Υπάρχουν αρκετές αφηγήσεις και διαφορετικές περιγραφές για τότε που δόθηκε ψωμί και ψάρι στο πλήθος και οι άνθρωποι ετράφησαν. Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή η ιστορία, όπως περιγράφεται στο Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο 6:5-14. Υπήρχαν πάνω από 5.000 άνθρωποι και πέντε κρίθινα ψωμιά και 2 ψάρια δόθηκαν στον Σωτήρα. Έδωσε ευχαριστίες για αυτά που είχαν, ευλόγησε το φαγητό και οι μαθητές Του το μοίρασαν σε όλους, και «χόρτασαν»(1). Ανάμεσα στους τέσσερεις διαφορετικούς συγγραφείς που περιέγραψαν το γεγονός, μαθαίνουμε μόνον από τον Ιωάννη ότι ο Σωτήρας «ευχαρίστησε»(2) για αυτά που είχαν, μολονότι δεν είχαν πολλά για το πλήθος. Είχε μόνο 5 κρίθινα ψωμιά και 2 ψάρια, αλλά έγινε ώστε να είναι επαρκή και αρκετά για να χορτάσουν όλοι. Για μένα, είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί στη ζωή μας, όταν είμαστε ευγνώμονες, όταν δίνουμε ευχαριστίες για αυτά που έχουμε. Μπορεί να μην έχουμε πολλά, αλλά όταν είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε, θα είναι επαρκές και αρκετό για τις ανάγκες μας. Η ευγνωμοσύνη είναι ένα σπουδαίο και θεμελιώδες χριστοειδές στοιχείο χαρακτήρα το οποίο πρέπει να αναπτύξουμε, προκειμένου να έχουμε περισσότερη χαρά στη ζωή μας και να μπορούμε να βλέπουμε το χέρι του Κυρίου πιο συχνά.
Ο Πρόεδρος Νέλσον δίδαξε τα ακόλουθα, όταν μίλησε για τη θεραπευτική δύναμη της ευγνωμοσύνης:
«Μπορούμε όλοι να ευχαριστούμε για την ομορφιά της γης και το μεγαλείο των ουρανών που μας δίνουν μία ένδειξη της απεραντοσύνης της αιωνιότητας. Μπορούμε να ευχαριστούμε για το δώρο της ζωής, για το καταπληκτικό σώμα και τον νου μας που μας επιτρέπουν να αναπτυσσόμαστε πνευματικώς και να μαθαίνουμε.
Μπορούμε να ευχαριστούμε για την τέχνη, τη λογοτεχνία και τη μουσική που καλλιεργούν την ψυχή μας.
Μπορούμε να ευχαριστούμε για τη δυνατότητα να μετανοούμε, να κάνουμε νέα αρχή, να επανορθώνουμε και να οικοδομούμε χαρακτήρα.
Μπορούμε να ευχαριστούμε για τις οικογένειες, τους φίλους και τους αγαπημένους μας.
Μπορούμε να ευχαριστούμε για τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται να βοηθούμε, να αγαπάμε και να υπηρετούμε αλλήλους, το οποίο δίνει στη ζωή πολύ περισσότερο νόημα.
Μπορούμε ακόμη και να ευχαριστούμε για τις δοκιμασίες μας, από τις οποίες μαθαίνουμε πράγματα που δεν θα γνωρίζαμε διαφορετικά.
Πάνω απ’ όλα, μπορούμε να ευχαριστούμε τον Θεό, τον Πατέρα των πνευμάτων μας, γεγονός που μας κάνει όλους αδελφούς και αδελφές – μία μεγάλη παγκόσμια οικογένεια»(3).
Αληθινά πιστεύω ότι ο Κύριος αγαπά τους ευγνώμονες ανθρώπους και θα ευλογηθούμε ακόμη περισσότερο με αυτά που χρειαζόμαστε, επειδή είμαστε ευγνώμονες, επειδή ξέρουμε και αναγνωρίζουμε την πηγή όλων των ευλογιών που έχουμε.
Θέλω να ολοκληρώσω με τα λόγια του Άλμα, όταν δίδαξε τον λαό του: «Και τους πρόσταξε να τηρούν την Ημέρα του Κυρίου, και να την αγιάζουν, και επίσης κάθε ημέρα να δίνουν ευχαριστίες στον Κύριο τον Θεό τους»(4). Προσκαλούμαστε να δίνουμε ευχαριστίες στον Κύριο ατομικά και ως οικογένειες. Η ζωή μας θα αλλάξει καθώς επικεντρωνόμαστε καθημερινά στις ευλογίες που λαμβάνουμε από τον Κύριο, βλέποντας το χέρι Του στη ζωή μας και εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας γι’ αυτές στις προσευχές μας στο τέλος κάθε ημέρας. Το Βιβλίο του Μόρμον είναι γεμάτο από πολλούς μάρτυρες ότι οι ευγνώμονες άνθρωποι είναι περιχαρείς άνθρωποι.
Είμαι ευγνώμων για τον στοργικό μας Επουράνιο Πατέρα και τον Υιό Του, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας Ιησού Χριστό, και την εξέχουσα καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και καταθέτω μαρτυρία ότι Αυτοί υπάρχουν.