Η πανδημία δεν αποθαρρύνει τους νέους μαθητές του Ευαγγελίου

Νέοι στην Ελλάδα

Σε όλον τον κόσμο, το σεμινάριο φέρνει τους νέους πιο κοντά στον Ιησού Χριστό. Το σεμινάριο αναφέρεται σε προγράμματα θρησκευτικής εκπαιδεύσεως για τους νέους της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών ηλικίας 14 έως 18 ετών. Εκατοντάδες χιλιάδες νέων σε όλον τον κόσμο έπρεπε να προσαρμόσουν το πώς θα παρευρίσκονται στο σεμινάριο με τους περιορισμούς του COVID-19. Γρήγορα έγινε απαραίτητο να σκεφτούν οι δάσκαλοι και οι ηγέτες διαφορετικούς τρόπους για να διδάξουν και να αλληλεπιδράσουν με τους μαθητές τους, με τρόπο διαφορετικό από το μάθημα της παραδοσιακής τάξης. Τα περισσότερα μαθήματα γίνονται νωρίς το πρωί πριν αρχίσει η κανονική σχολική τους ημέρα. Αυτή είναι μία θυσία που αυτοί οι νέοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να κάνουν καθώς επιζητούν μεγαλύτερη γνώση για τον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του.
Η παρακολούθηση του σεμιναρίου απαιτεί θυσία, αλλά οι νέοι σε όλον τον κόσμο βρίσκουν ότι η συμμετοχή στο σεμινάριο αξίζει κάθε προσπάθεια. Και όσοι συμμετέχουν έχουν κάτι κοινό: η εμπειρία τους στο σεμινάριο τους φέρνει πιο κοντά στον Σωτήρα και στον Επουράνιο Πατέρα μας.
Η αδελφή Σάρμεν Άντερσον, μία πλήρους απασχολήσεως ιεραπόστολος που υπηρετεί στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, δίδασκε σεμινάριο νωρίς το πρωί με τον σύζυγό της, Πρεσβύτερο Ράσσελ Άντερσον, όταν έπληξε η πανδημία την Ευρώπη. «Διδάσκαμε μία ομάδα περίπου 16 μαθητών από το Διεθνές Σχολείο Φρανκφούρτης στις 7:00 π.μ. τρεις ημέρες την εβδομάδα, καθώς και μία τάξη το βράδυ της Πέμπτης. Στα μέσα Μαρτίου, όταν οι περιορισμοί του COVID-19 απαγόρευσαν τις συναθροίσεις μεγάλων ομάδων στη Γερμανία, ήταν καιρός να σκεφθούμε με διαφορετικό και παραγωγικό τρόπο. Τώρα διδάσκαμε μία τάξη 30 μαθητών από κοινού, που περιελάμβανε εκείνους από το Ευρωπαϊκό Σχολείο. Χρησιμοποιούσαμε διαφορετικούς τρόπους διδασκαλίας για να διατηρήσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών, κάτι το οποίο μπορεί να είναι δύσκολο νωρίς το πρωί». 
«Όταν οι μαθητές επέστρεψαν στο σχολείο στα μέσα Μαΐου, κάναμε μετάβαση από τη διδασκαλία με το Zoom στο να δίνουμε καθημερινές αναθέσεις ανάγνωσης με ερωτήσεις να απαντήσουν, ώστε να πάρουν τα “εύσημα” που παρευρίσκονταν εκείνη την ημέρα» συνέχισε η αδελφή Άντερσον. Μία οικογένεια σχολίασε το πώς αυτή η ημερήσια ανάθεση μελέτης σύντομα έγινε μία ευκαιρία οικογενειακής μελέτης, φέρνοντάς τους πιο κοντά ως οικογένεια. 
Μία από τους 16χρονους μαθητές της Άντερσον, η Μπροντέ Πατς, είπε: «Στην αρχή ήταν αρκετά παράξενο, αλλά εξελίχθηκε ωραία. Το μειονέκτημα ήταν που δεν ήμουν με τους φίλους μου και η συζήτηση στην τάξη δεν πήγαινε καλά. Όμως ήταν ωραίο να κοιμάμαι αργότερα και να είμαι στην άνεση του σπιτιού μου. Ήταν ωραίο να έχω και τις προσωπικές μου γραφές να ανατρέξω, επίσης. Κανονικά χρησιμοποιούσα το τηλέφωνό μου, έτσι δεν χρειαζόταν να κουβαλώ τις γραφές μου μαζί μου την υπόλοιπη ημέρα».
Αρκετοί από τους γονείς δίδασκαν λίγες ημέρες την εβδομάδα, κάτι το οποίο βοήθησε να αλλάξει τα πράγματα για τους μαθητές. Η Γκρέτελ Πατς, η μητέρα της Μπροντέ, δίδασκε την τάξη περιστασιακά και είπε ότι νόμιζε ότι άξιζε να κάνουν τα μαθήματα στο Zoom. «Οι μαθητές ήταν καλοί φίλοι καθώς έκαναν τα μαθήματα του σχολείου τους μέσω του Zoom επίσης. Η συζήτηση στην τάξη δεν κυλούσε τόσο εύκολα και έπρεπε να γίνω δημιουργική, για να καλλιεργήσω περισσότερη αλληλεπίδραση. Για παράδειγμα, έστειλα ένα διαδικτυακό έντυπο με μερικές ερωτήσεις εκ των προτέρων μέσω ομαδικής συνομιλίας. Οι περισσότεροι μαθητές ανταποκρίθηκαν και οι απαντήσεις τους παρείχαν κάποιες καλές ιδέες που θα μπορούσαμε κατόπιν να κοιτάξουμε μαζί». 
Η Λίλυ Ντέιβισον, παρευρισκόμενη σε μία κοινή τάξη οκτώ μαθητών, μόλις ολοκλήρωσε τον τέταρτο χρόνο της ως μαθήτρια σεμιναρίου στο Λιντς της Αγγλίας. Τα διαδικτυακά μαθήματά της άρχισαν στα μέσα Απριλίου στις 9:30 π.μ. και κατόπιν άλλαξαν στις 4:30 μ.μ., εξαιτίας δεσμεύσεων στο σχολείο. Η ευελιξία ήταν ένα από τα πλεονεκτήματα των μαθημάτων στο Zoom. «Αν και η δομή ήταν παρόμοια, πραγματικά μου έλειψε η προσωπική αλληλεπίδραση με τους φίλους μου. Ως σώμα αγίων, έχουμε την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούμε και να έχουμε αυτήν την αίσθηση της κοινότητας».
Ως μία εκ των δύο μαθητών που απεφοίτησαν φέτος από την τάξη του σεμιναρίου της, ζητήθηκε από τη Λίλυ να μιλήσει στην Τελετή Αποφοίτησής τους στο Zoom. Η ομιλία της ήταν βασισμένη στην αγαπημένη της διδαχή από τις γραφές, η οποία λέει: Να αποβλέπετε προς εμένα σε κάθε σκέψη. Μην αμφιβάλλετε,  μη φοβάστε (Διδαχή και Διαθήκες 6:36). «Το κύριο πράγμα που αποκομίζω από αυτήν τη γραφή είναι η παρηγοριά που είναι πάντοτε παρούσα, η απεριόριστη αγάπη και η απέραντη σοφία που μας περιμένει, όταν αποβλέπουμε προς Αυτόν – τον Επουράνιο Πατέρα μας και τον Σωτήρα Ιησού Χριστό, σε ΚΑΘΕ σκέψη. Πραγματικά μου αρέσει πολύ και αυτό, σε ΚΑΘΕ σκέψη».
«Είχαμε σχεδόν 100% προσέλευση όταν είχαμε μαθήματα στο Διαδίκτυο, επομένως αυτό ήταν ένα θετικό αποτέλεσμα. Έχω μάθει ότι είτε συναντιόμαστε αυτοπροσώπως είτε διαδικτυακά, αυτά που μελετώ είναι αυτά που μαθαίνω. Όταν αφιερώνομαι και συγκεντρώνομαι περισσότερο, μπορώ να καταλάβω καλύτερα αυτό που διδάσκεται».

Μια δασκάλα σεμιναρίου
) Χρησιμοποιώντας οπτικά βοηθήματα για να βελτιώσει τη διδασκαλία της, η Τζέιν Λέοναρντ διδάσκει την τάξη της μέσω του Zoom.

Η Τζέιν Λέοναρντ, μία από τις δασκάλες της Λίλυ, διδάσκει το σεμινάριο επί έξι χρόνια. «Ο στόχος μας ως δασκάλες είναι να είμαστε φίλοι τους, εκτός από δασκάλες τους. Νοιαζόμαστε πραγματικά για αυτούς, τους στόχους και τις φιλοδοξίες τους. Τους στέλνουμε μήνυμα όταν απουσιάζουν για να ξέρουν ότι μας έλειψαν. Είχαμε ήδη δημιουργήσει μία ομάδα στο Facebook Messenger με τους μαθητές μας και τους γονείς τους πριν μας αναγκάσουν οι περιορισμοί του COVID-19 να συναντιόμαστε διαδικτυακά. Χρησιμοποιούσαμε αυτήν την ομαδική συνομιλία για να αναρτήσουμε την ανάθεση ανάγνωσης του μαθήματος καθώς επίσης και αποσπάσματα και βίντεο σχετικά με το μάθημα. Βοήθησε την εμπειρία μάθησης το γεγονός ότι είχαμε τους γονείς μαζί μας».

Σεμινάριο στον υπολογιστή
Οι μαθητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους καθώς μαθαίνουν περισσότερα για τον Σωτήρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

«Υπάρχουν τρία ισχυρά πράγματα που μπορεί να κάνει το σεμινάριο. Πρώτον, βάζει μαζί τους νέους οι οποίοι έχουν από κοινού τις ίδιες αξίες. Στους νέους αρέσει να είναι με άλλους που έχουν από κοινού το ίδιο δόγμα και αγαπούν τις γραφές. Δεύτερον, βάζει τους νέους μαζί με έναν διδάσκαλο που έχει μαρτυρία και εκείνοι μπορούν να αισθανθούν τη φωτιά αυτής, όταν δίδεται η τελευταία. Τρίτον, το σεμινάριο κάνει τους νέους να ενδιαφέρονται για τις γραφές» (Χένρυ Άιρινγκ, “A Discussion on Scripture Study”, Ensign, Ιούλιος 2005, 25).

Νέοι στην Ελλάδα
Μία ομάδα σεμιναρίου μπροστά από ένα οίκημα συγκεντρώσεων στην Αθήνα, στην Ελλάδα, πριν από τον COVID-19.