
Ένας πανέμορφος εκκλησιαστικός ύμνος με τίτλο «Επειδή μου δόθηκαν πολλά» (1) μάς διδάσκει ότι ο Κύριος θέλει να είμαστε ένα και να βοηθούμε αλλήλους με όσα ευλογηθήκαμε από τον στοργικό Επουράνιο Πατέρα μας. Όταν το κάνουμε αυτό, τηρούμε καλύτερα τις διαθήκες του ναού που έχουμε συνάψει μαζί Του. Ο απόστολος Παύλος δίδαξε: «Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας των οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγορίας, αυτός που μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη, για να μπορούμε και εμείς να παρηγορούμε εκείνους που είναι σε κάθε μορφής θλίψη, με την παρηγορία, με την οποία εμείς οι ίδιοι παρηγορούμαστε από τον Θεό» (2). Τι ευλογία που είναι να μπορούμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και να είμαστε ένα εν Χριστώ. Μπορούμε να επιτύχουμε τόσα πολλά περισσότερα μαζί απ’ όσα μπορούμε μόνοι μας.
Το να είμαστε ένα εν Χριστώ σημαίνει να μελετούμε τα λόγια Του μαζί στην εκκλησία. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, με διαφορετικά χαρίσματα, δεξιότητες, εμπειρίες ζωής και υπόβαθρο. Σε αυτές τις διαφορές, μπορούμε να βρούμε δύναμη, όταν εστιάζουμε στον Σωτήρα και τις διδασκαλίες Του, ενώ είμαστε μαζί και μαθαίνουμε από τις γραφές. Το Άγιο Πνεύμα θα εργασθεί μαζί μας ατομικά, όταν είμαστε ανοικτοί στο να μάθουμε και να εμπλουτίσουμε την πνευματική μας εμπειρία λατρεύοντας τον Κύριο μαζί.
Το να είμαστε ένα εν Χριστώ σημαίνει να καταθέτουμε τη μαρτυρία μας και να μελετούμε τις γραφές μαζί στο σπίτι στην οικογένειά μας. Τα παιδιά έχουν κάθε δικαίωμα να ακούν τις μαρτυρίες των γονέων τους να δίδονται σε αυτά συχνά σε ανεπίσημο και φιλικό περιβάλλον. Πρέπει να ξέρουν ότι οι γονείς τους γνωρίζουν ότι ο Σωτήρας ζει και ότι ηγείται της εκκλησίας Του. Οι σύζυγοι αξίζουν να ακούν συχνά ο ένας τη μαρτυρία του άλλου, για να ενισχύουν ο ένας την πίστη του άλλου. Μαθαίνουμε από τον Νεφί: «Και μιλούμε για τον Χριστό, χαιρόμαστε με τον Χριστό, κηρύττουμε για τον Χριστό, προφητεύουμε για τον Χριστό, και γράφουμε σύμφωνα με τις προφητείες μας, ώστε τα παιδιά μας να ξέρουν σε ποια πηγή να στραφούν για άφεση των αμαρτιών τους» (3).
Το να είμαστε ένα εν Χριστώ σημαίνει να κάνουμε ο ένας για τον άλλον ό,τι έκανε ο Σωτήρας. Μαθαίνουμε από τις γραφές ότι κάθε φορά που βοηθούμε κάποιον να κάνει κάτι για να έλθει πιο κοντά στον Σωτήρα, ταυτόχρονα ερχόμαστε πιο κοντά σε Αυτόν. Σε όλες μας τις προσπάθειες τέλεσης διακονίας, όταν πηγαίνουμε και βοηθούμε κάποιον ή όταν προσευχόμαστε στο σπίτι ατομικώς ή ως οικογένεια στον Επουράνιο Πατέρα για λογαριασμό κάποιου, θα ευλογηθούμε με το Πνεύμα, θα έλθουμε πιο κοντά στον Σωτήρα και θα είμαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλον ως υιοί και θυγατέρες Του. Ο Νεφί μας δίδαξε ένα σπουδαίο μάθημα για το πώς μπορούμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, όταν δεν είμαστε μαζί, αλλά εξακολουθούμε να ανησυχούμε για την πνευματική και υλική ευημερία του άλλου. Είπε τα εξής: «Επειδή προσεύχομαι διαρκώς γι’ αυτούς κατά την ημέρα, και τα μάτια μου ποτίζουν το προσκέφαλό μου κατά τη νύχτα, εξαιτίας των· και κραυγάζω προς τον Θεό μου με πίστη, και ξέρω ότι θα ακούσει την κραυγή μου» (4). Ο Επουράνιος Πατέρας αγαπά όσους βοηθούν τα τέκνα Του και θα τους ευλογήσει με ακόμη περισσότερες ευκαιρίες να φροντίσουν κάποιον.
Θα είμαστε ένα εν Χριστώ καθώς πηγαίνουμε στην εκκλησία την Κυριακή και μεταλαμβάνουμε, καθώς δίδουμε τη μαρτυρία μας για τον Σωτήρα και το αποκατεστημένο Ευαγγέλιό Του και καθώς μεταβαίνουμε στον ναό για να συμμετέχουμε στις διατάξεις του ναού και να υπηρετούμε αλλήλους. Θα είμαστε ένα εν Χριστώ καθώς «σκεπτόμαστε επουράνια» ο ένας για τον άλλον, προσπαθώντας να δούμε το καλύτερο σε κάθε άτομο και γνωρίζοντας ότι ο Κύριος μπορεί να βοηθήσει τον καθένα να έλθει κοντά Του και να αλλάξει, αν το άτομο είναι πρόθυμο να βιώσει αυτή τη δυνατή αλλαγή.
-
Ύμνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών #219, “Because I have been given much”
-
Προς Κορινθίους Β´ 1:3-4
-
Νεφί Β´ 25:26
-
Νεφί Β´ 33:3