Με βαριά καρδιά ανακοινώνουμε ότι ο Πρόεδρος Τζέφρυ Ρ. Χόλλαντ, Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, πέθανε το Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2025, περίπου στις 3:15 π.μ. ώρα Γιούτας από επιπλοκές που σχετίζονται με νεφρική νόσο, ενώ περιβαλλόταν από την οικογένειά του. Ήταν 85 ετών.
«Δεν υπήρχε κανείς καλύτερος στην Εκκλησία στη διδασκαλία».
–Πρεσβύτερος Κουέντιν Λ. Κουκ
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ έγινε Απόστολος στις 23 Ιουνίου 1994. Την εποχή εκείνη υπηρετούσε ως Μέλος της Γενικής Εξουσίας-Μέλος των Εβδομήκοντα (1989-1994). Πριν από την πλήρους απασχόλησης υπηρέτηση στην Εκκλησία, ο Πρόεδρος Χόλλαντ ήταν πρόεδρος του Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ (1980-1989), Επίτροπος του Εκπαιδευτικού Συστήματος της Εκκλησίας (1976-1980) και κοσμήτωρ του Κολλεγίου Θρησκευτικής Εκπαιδεύσεως του Π.Μ.Γ. (1974-1976). Έλαβε το πτυχίο του στα Αγγλικά και το μεταπτυχιακό του στη θρησκευτική εκπαίδευση από το Π.Μ.Γ. Απέκτησε επίσης μεταπτυχιακό και διδακτορικό φιλοσοφίας στις αμερικανικές σπουδές από το Γέιλ.
«Αγαπώ τον Πρόεδρο Χόλλαντ από εκείνες τις πρώτες ημέρες [ως νεαρός ιεραπόστολος]» είπε ο Πρεσβύτερος Κουέντιν Λ. Κουκ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, ο οποίος ήταν συνάδελφος του Προέδρου Χόλλαντ κατά τη διάρκεια της ιεραποστολής του διδύμου στην Αγγλία στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο Πρεσβύτερος Κουκ είπε ότι ακόμη και τότε παρατήρησε τον μοναδικό τρόπο του 20χρονου Πρεσβυτέρου Χόλλαντ με τα λόγια. Είχε ένα «φανταστικό» ταλέντο στη διδασκαλία του Ευαγγελίου, μαζί με «τεράστιο πνευματικό βάθος» είπε ο Πρεσβύτερος Κουκ. «Ήταν εξαιρετικά καλός τότε και δεν υπήρχε κανείς καλύτερος στην Εκκλησία στη διδασκαλία».
Προηγήθηκε ο θάνατος της συζύγου του Προέδρου Χόλλαντ, Πατρίσια Τέρρυ, η οποία απεβίωσε στις 20 Ιουλίου 2023. Αφήνει πίσω του τρία παιδιά τους, 13 εγγόνια και πολλά δισέγγονα.
Μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου τον αγαπούσαν πάντα
Η συνάντηση με τον Πρόεδρο Χόλλαντ για πρώτη φορά ήταν σαν να συναντούσες κάποιον που γνώριζες όλη σου τη ζωή. Ελάμβανες μία στιβαρή χειραψία, ένα εγκάρδιο χτύπημα στην πλάτη, ένα ζεστό, συναρπαστικό χαμόγελο και ένα ενθουσιώδες αλλά ειλικρινές «Πώς είσαι;»
Η γνήσια αγάπη του για τους άλλους ήταν απλώς ένα από τα χαρακτηριστικά που έκαναν αυτόν τον Απόστολο της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών τόσο αποτελεσματικό στη διακήρυξη του Ευαγγελίου του Υιού του Θεού. Ο Πρόεδρος Χόλλαντ «έχει μία βαθιά πνευματικότητα σε συνδυασμό με μία εξαιρετική ευαισθησία. …[Εκείνος] πάντα διαμορφώνει ανθρώπους και εξυψώνει ανθρώπους και ελκύει ανθρώπους προς εκείνον» παρατήρησε κάποτε ο Πρόεδρος Τζέιμς Ε. Φάουστ (1920-2007) της Πρώτης Προεδρίας της Εκκλησίας. «Έχει τη θαυμάσια ικανότητα να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι είναι οι καλύτεροι φίλοι του».
Γεννημένος στο Σαιντ Τζωρτζ της Γιούτας, στις 3 Δεκεμβρίου 1940, από τον Φρανκ και την Άλις Μπέντλυ Χόλλαντ, ο Πρόεδρος Χόλλαντ περιέγραψε την παιδική του ηλικία ως μία γλυκιά, ειρηνική περίοδο σε μία μικρή κοινότητα όπου όλοι γνωρίζονταν. «Δεν θα μπορούσα να μπλέξω σε μπελάδες σε αυτή την πόλη, αν ήθελα. Η μητέρα μου θα το ήξερε πριν καν γυρίσω σπίτι» είπε χαριτολογώντας κάποτε.
Το σπίτι του Προέδρου Χόλλαντ ήταν ένα μέρος όπου το χιούμορ και η γνήσια στοργή για τους άλλους ήταν υψίστης σημασίας. «Πάντα με αγαπούσαν. Αλλά αγαπήθηκα με έναν τρόπο που κανένα παιδί δεν θα μπορούσε ποτέ να ζητήσει περισσότερο» είπε.
Αυτή η αγάπη για τους ανθρώπους και τη ζωή μεταφράσθηκε σε πάθος για τον αθλητισμό στη ζωή του νεαρού Τζέφρυ. Έπαιξε σε κάθε είδους ομάδα που είχε συγκροτηθεί στο Σαιντ Τζορτζ, ήταν μέλος των ομάδων ποδοσφαίρου και μπέιζμπολ του κρατικού πρωταθλήματος του Dixie High School και διακρίθηκε στο ποδόσφαιρο, στην καλαθοσφαίριση, στον στίβο και το μπέιζμπολ.
«Η βασική χαρά της ζωής μου, ενώ μεγάλωνα, ήταν ο αθλητισμός» είπε ο Πρόεδρος Χόλλαντ. «Έπαιξα σε κάθε είδους ομάδα που θα μπορούσε να είχε συγκροτηθεί».
Δημιουργώντας μία οικογένεια με την Πατρίσια Τέρρυ
Όμως ο νους του δεν ήταν τόσο επικεντρωμένος στον αθλητισμό που δεν παρατήρησε την Πατρίσια Τέρρυ να πανηγυρίζει στους πάγκους. Οι δυο τους άρχισαν να βγαίνουν στο λύκειο και παντρεύτηκαν στις 7 Ιουνίου 1963. Ήταν η σχέση τους μοναδική που βοήθησε να διαμορφωθεί και να διαμορφωθεί ο καθένας τους στις διάφορες ευθύνες τους στην Εκκλησία.
Η Πατρίσια Χόλλαντ ήταν μια καταξιωμένη τραγουδίστρια, συγγραφέας και ομιλήτρια. Ωστόσο, ο Πρόεδρος Χόλλαντ είπε ότι πρωταρχικός στόχος της ήταν πάντοτε η οικογένειά της – ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό καθώς μεγάλωνε τρεις εφήβους στην πανεπιστημιόπολη του Π.Μ.Γ. κατά τη διάρκεια του πολυάσχολου χρόνου του Προέδρου Χόλλαντ ως προέδρου πανεπιστημίου.
«Δίνω στην Πατ όλα τα εύσημα στο εσωτερικό μέτωπο» είπε ο Πρόεδρος Χόλλαντ, ο οποίος έγραψε περισσότερα από δώδεκα βιβλία – συμπεριλαμβανομένων δύο με την Πατ. «Ήμασταν αρκετά απασχολημένοι, αρκετά νωρίς στη ζωή μας και πάντα αισθανόμασταν ότι μας ζητούσαν να κάνουμε πράγματα αρκετά χρόνια προτού να είμαστε αρκετά μεγάλοι ή αρκετά έξυπνοι ή αρκετά σοφοί για να το κάνουμε. …Εργάσθηκε πραγματικά για να κάνει [τη ζωή] φυσιολογική [για τα παιδιά μας] και εργάσθηκε πολύ σκληρά για να υπογραμμίσει τι οφείλουν να κάνουν οι οικογένειες και τι οφείλουν να έχουν οι οικογένειες και ποιοι γονείς οφείλουν να είναι για τα παιδιά τους. …Στέκομαι με το στόμα ανοικτό, με ορθάνοιχτα μάτια από θαυμασμό που θα έπεφτε από οποιονδήποτε βατήρα για μένα, για την Εκκλησία, για τον Κύριο, για τα παιδιά της. Πάντα το έκανε αυτό».
Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για τον Πρόεδρο Χόλλαντ, ο οποίος σχεδίαζε προσεκτικά χρόνο με τα τρία παιδιά του, Μάθιου, Μαίρη Άλις και Ντέιβιντ. Ο Ματ είπε ότι «οι πιο όμορφες αναμνήσεις του από την παιδική ηλικία είναι το τραπέζι του φαγητού. Κάθε βράδυ ήταν ένα είδος οικογενειακής βραδιάς γεμάτη γέλιο, φιλοφρονήσεις, ενθάρρυνση, ενδιαφέρουσες συζητήσεις, μαρτυρίες και εκφράσεις αγάπης. Πάντα ήξερες ότι ο μπαμπάς ήταν πιο ευτυχισμένος, όταν ήταν στο σπίτι με την οικογένειά του».
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ είπε ότι η προσέγγισή του στην καλή ανατροφή των παιδιών ήταν σπιτική και θεμελιώδης. «Αν έχεις την αγάπη του Κυρίου στη ζωή σου, αν ξέρεις ότι υπάρχει νόημα και σκοπός στη ζωή και ότι η συγχώρηση είναι αληθινή και η αγάπη είναι η πιο ισχυρή δύναμη στο σύμπαν – είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι ευτυχισμένος και να δημιουργήσεις ένα περιβάλλον όπου άλλοι άνθρωποι μπορούν να είναι ευτυχισμένοι».
Κύριος, λόγιος, διπλωμάτης – και πάντα δάσκαλος
Η ένθερμη, ανυποχώρητη πίστη του άνθισε για πρώτη φορά, όταν υπηρέτησε μία ιεραποστολή για την Εκκλησία στην Αγγλία σε ηλικία 19 ετών. Απεκάλεσε την ιεραποστολή του το σημείο καμπής στη ζωή του, όπου καλλιέργησε την πίστη του στον Θεό και άρχισε μία εντατική μελέτη και εκτίμηση για το Βιβλίο του Μόρμον. Ως αποτέλεσμα, ο Πρόεδρος Χόλλαντ είπε ότι η αποστολή του «είτε υλοποίησε είτε άλλαξε εντυπωσιακά–με την καλή έννοια– κάθε στόχο, συναίσθημα ή φιλοδοξία που είχα ποτέ» – μεταξύ των οποίων, η απόφαση αργότερα να ακολουθήσει σταδιοδρομία στη διδασκαλία αντί να σπουδάσει ιατρική, όταν επέστρεψε στην πατρίδα του στη Γιούτα.
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ έλαβε εν συνεχεία μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους στις αμερικανικές σπουδές από το Πανεπιστήμιο Γέιλ. Μετά την αποφοίτησή του, ο Πρόεδρος Χόλλαντ έχασε πολλές προσοδοφόρους ευκαιρίες, επιλέγοντας αντ’ αυτού να επιστρέψει στο Εκπαιδευτικό Σύστημα της Εκκλησίας και να διδάξει αυτό που αγαπούσε περισσότερο – το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Η διδασκαλία δεν ήταν αυτό που έκανε – ήταν αυτό που ήταν.
Ένας από τους προέδρους ιεραποστολής του Προέδρου Χόλλαντ, ο Πρεσβύτερος Μάριον Ν. Χανκς (1921-2011), είπε: «Ο Τζέφρυ Χόλλαντ είναι από τη φύση του δάσκαλος. Είναι κύριος, λόγιος και διπλωμάτης – αλλά σε όλα αυτά τα πράγματα είναι δάσκαλος».
Δεν ήξερε ο Πρόεδρος Χόλλαντ ότι η διδακτική του αγχίνοια θα ήταν η γένεση για μελλοντικές αναθέσεις στην Εκκλησία. Ο αδελφός του, Ντέννις, είπε: «Το μόνο που ήθελε να κάνει ο Τζεφ ήταν να διδάξει το Ευαγγέλιο στους μαθητές σε μια τάξη. Ήμουν πάντα βέβαιος ότι ο Κύριος είχε τον ίδιο στόχο κατά νου για εκείνον, αλλά ότι το μέγεθος της τάξης και ο αριθμός των μαθητών ήταν σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι οραματιζόταν».
Η τάξη του Προέδρου Χόλλαντ επεκτάθηκε, όταν έγινε Επίτροπος του Εκπαιδευτικού Συστήματος της Εκκλησίας το 1976 και κατόπιν διορίσθηκε ως ο ένατος πρόεδρος του Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ το 1980. Ως πρόεδρος, ηγήθηκε μιας εκστρατείας συγκέντρωσης χρημάτων ύψους 100.000.000 δολαρίων, βοήθησε τη σχολή να εορτάσει για τις αθλητικές επιτυχίες και να τις αντιμετωπίσει (συμπεριλαμβανομένου του εθνικού πρωταθλήματος της ποδοσφαιρικής ομάδος του Π.Μ.Γ. το 1984) και κέρδισε τον σεβασμό πολλών καθώς βοήθησε στον κατευνασμό των έντονων διαμαρτυριών ενάντια στην οικοδόμηση του Κέντρου Ιερουσαλήμ του Π.Μ.Γ. (ολοκληρώθηκε το 1989).
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αμερικανικής Ενώσεως Προέδρων Ανεξαρτήτων Κολλεγίων και Πανεπιστημίων, στο διοικητικό συμβούλιο της Εθνικής Ενώσεως Ανεξαρτήτων Κολλεγίων και Πανεπιστημίων και ως μέλος της Εθνικής Επιτροπής Προέδρων Κολλεγιακών Αθλητικών Συλλόγων. Για το έργο του στη βελτίωση της κατανόησης μεταξύ χριστιανών και ιουδαίων τιμήθηκε με το βραβείο «Πυρσός της Ελευθερίας» από την αντι‑δυσφημιστική Λεγεώνα της οργάνωσης B’Nai B’rith. Υπηρέτησε επίσης στα διοικητικά συμβούλια διαφόρων εταιρειών που σχετίζονται με την κοινωνία των πολιτών και τις επιχειρήσεις.
Κεκλημένος να είναι ειδικός μάρτυς του Χριστού
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ έγινε Μέλος της Γενικής Εξουσίας-Μέλος των Εβδομήκοντα το 1989 και του δόθηκε μία διά βίου κλήση ως Αποστόλου του Ιησού Χριστού πέντε χρόνια αργότερα. Μιλώντας σε μία συνέντευξη Τύπου στην Τεμπλ Σκουέαρ την ίδια ημέρα που έγινε Απόστολος, ο Πρόεδρος Χόλλαντ περιέγραψε το αναπάντεχο της κλήσης να αφιερώσει το υπόλοιπο των ημερών του σε πλήρους απασχόλησης υπηρέτηση στον σκοπό του Χριστού.
«Οι τελευταίες ώρες ήταν σχεδόν αφόρητες» είπε στις 23 Ιουνίου 1994. «Έλαβα αυτό το τηλεφώνημα στις 7:30 σήμερα το πρωί. …Ο Πρόεδρος [Χάουαρντ Γ.] Ο Χάντερ εξέδωσε την κλήση, διηύθυνε τα θέματα στον ναό, μου έδωσε τις οδηγίες μου και μου έδωσε την ευλογία μου. Εκείνος τα έκανε όλα. Πόσο βαθιά συγκινητική ήταν η συμβουλή, η καθοδήγηση και η ευλογία του για μένα. …Η κύρια ευθύνη μου τώρα και η πρωταρχική μου ευθύνη –κατά μία έννοια, η απόλυτη ευθύνη μου– είναι να δίδω μαρτυρία για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Όσο ανεπαρκής και αν αισθάνομαι, είναι η πιο ευχάριστη και η πιο ικανοποιητική και πιο συναρπαστική ανάθεση που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο. Δεσμεύομαι με τη ζωή μου σε αυτή την προσπάθεια».
Η Πατ, πάντα εμψυχώτριά του, είπε στην ίδια συνέντευξη Τύπου ότι η πίστη του Προέδρου Χόλλαντ στον Ιησού Χριστό θα ήταν το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του ως Αποστόλου.
«Κανείς εκτός από [εμένα] δεν γνωρίζει το είδος της πίστης που έχει αυτός ο άνθρωπος. Είναι αγνή» είπε στους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους. «Είναι ταπεινός υπηρέτης του Κυρίου Ιησού Χριστού».
Και αυτό ήταν ο Πρόεδρος Χόλλαντ για τις υπόλοιπες δεκαετίες της ζωής του. Όπως κάνουν όλοι οι Απόστολοι, ταξίδευε στον κόσμο. Αυτό περιελάμβανε την ασυνήθιστη ανάθεση να διευθύνει τις υποθέσεις της Εκκλησίας στη Χιλή για δύο χρόνια (2002-2004). «Ερωτευτήκαμε απόλυτα τη Χιλή και τον λαό της Χιλής και κλάψαμε γοερά καθώς φεύγαμε» είπε. «Έτσι είναι στην Εκκλησία. Είναι οι άνθρωποι, είναι η πίστη, είναι η πνευματική εμπειρία και είναι το δέσιμο που αποκτάς από τη θυσία για τους άλλους».
Πολλές άλλες αναθέσεις του Προέδρου Χόλλαντ περιελάμβαναν το να είναι συνεργάτης του Προέδρου Ράσσελ Μ. Νέλσον στο πρώτο μεγάλο ταξίδι του προφήτη ως ηγέτη της Εκκλησίας το 2018 – ένα ταξίδι 11 ημερών σε οκτώ πόλεις στην Ευρώπη, στην Αφρική και την Ασία. Και τον Νοέμβριο του 2023, έγινε Αναπληρωτής Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων μετά τον θάνατο του Προέδρου Μ. Ράσσελ Μπάλλαρντ. Όταν πέθανε ο Πρόεδρος Νέλσον, ο Πρόεδρος Χόλλαντ έγινε Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων.
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ τίμησε την προσταγή του Χριστού να τελεί διακονία «μπροστά σε βασιλιάδες και ηγεμόνες» (Διδαχή και Διαθήκες 1:23) με μια γοητευτική προσωπική πινελιά. Για παράδειγμα, προσκλήθηκε αρκετές φορές από τη βαρόνη Έμμα Νίκολσον (μέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου και ιδρύτρια και πρόεδρος του Ιδρύματος AMAR) να πάει στο Κάστρο του Ουίνδσορ στο Λονδίνο για να συζητήσει πώς να βοηθήσει τους σύγχρονους πρόσφυγες να υπερνικήσουν τις συνθήκες τους. Η βαρόνη είπε ότι της άρεσε να συζητεί θεολογία με τον Πρόεδρο Χόλλαντ, επειδή «είναι δάσκαλος» και ένας τέτοιος διάλογος ήταν ένα «απίστευτα σημαντικό» μέρος της συνεργασίας τους.
Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών θα θυμούνται τα πολλά καθηλωτικά, εύγλωττα –και πάντα ελπιδοφόρα– κηρύγματα του Προέδρου Χόλλαντ. Έφερνε φως σε όσους αγωνίζονταν στη σκοτεινή αβεβαιότητα της πανδημίας COVID-19. Συνέπασχε με εκείνους που πάλευαν με ψυχικές ασθένειες, αποκαλύπτοντας ακόμη και για ένα απροσδόκητο «ψυχικό πλήγμα» στη ζωή του. Μίλησε με έμφαση για την ειρήνη που οποιοσδήποτε στον κόσμο μπορεί να βρει στο Βιβλίο του Μόρμον. Και, όπως αρμόζει, μερικές από τις τελευταίες δημόσιες παρατηρήσεις του εστιάζονταν στην ελπίδα εν Χριστώ.
«Βαδίστε εμπρός με σταθερότητα στον Χριστό, έχοντας απόλυτη λαμπρότητα ελπίδας, και αγάπη προς τον Θεό και προς όλους τους ανθρώπους» είπε ο Πρόεδρος Χόλλαντ σε νέους ενηλίκους ανά τον κόσμο τον Ιανουάριο του 2023, παραθέτοντας μία γραφή από το Βιβλίο του Μόρμον. «Αυτή η λαμπρότητα ελπίδας, που γεννήθηκε από την αγάπη για τον Θεό και όλους τους ανθρώπους – αυτό είναι που θέλουμε για τον καθένα από εσάς το νέο έτος. Μαζί με αυτή τη λαμπρή ελπίδα θα είναι ο αδιαμφισβήτητος ψίθυρος ότι ο Θεός σας αγαπά, ότι ο Χριστός είναι ο Συνήγορός σας, ότι το Ευαγγέλιο είναι αληθινό. Η λαμπρότητά του θα σας υπενθυμίσει ότι στο Ευαγγέλιο υπάρχει πάντοτε, κάθε ημέρα, κάθε ώρα, μία νέα ευκαιρία, μία νέα ζωή, ένα νέο έτος. Τι θαύμα! Τι δώρο! Και λόγω του δώρου του Χριστού, τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δικά μας, αν συνεχίσουμε σταθερά να πιστεύουμε και να συνεχίσουμε να ελπίζουμε».
Όποια και αν ήταν τα μηνύματα ελπίδος που ανέφερε για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα ως Απόστολος, το καθένα επικεντρωνόταν στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.
«Η ζωή θα σας δοκιμάσει. Δυσκολίες θα έλθουν. Θα σας πλήξει το ψυχικό άλγος» δίδαξε ο Πρόεδρος Χόλλαντ στους ακολουθούντες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αμέσως μετά την έναρξη της πανδημίας COVID-19 τον Μάρτιο του 2020. «Επομένως, όπου και αν πηγαίνετε, βρείτε πρώτα τον δρόμο σας προς τον Χριστό. Συνάψτε τις διαθήκες σας με Εκείνον και τηρήστε τις καθώς προχωρείτε στο ταξίδι σας».
Ίσως το κίνητρο του Προέδρου Χόλλαντ να ασχοληθεί τόσο προσωπικά και ευχάριστα με όλους –είτε αυτοπροσώπως, είτε από άμβωνος ή από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης– βρίσκεται σε αυτό που ήταν η αγαπημένη του γραφή, το Διδαχή και Διαθήκες 81:5: «Επομένως, να είσαι πιστός. Μείνε στη θέση την οποία σου έχω αναθέσει. Βοήθησε τους αδύναμους, σήκωσε τα χέρια που κρέμονται προς τα κάτω και ενίσχυσε τα τρεμάμενα γόνατα».
Ο Πρόεδρος Χόλλαντ πίστευε ότι η απάθεια και η εσφαλμένη αντίληψη για τα δώρα του Θεού ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες της εποχής μας. Εξαιτίας αυτού, δίδασκε σε άλλους: «Να προσεύχεστε, να είστε ταπεινοί, να είστε υπάκουοι, να επιζητείτε το θέλημά Του και την οδό Του και θα γνωρίζετε αρκετά για να κάνετε τα επόμενα βήματα προς την άκρη του φωτός, ίσως ακόμη και ένα ή δύο βήματα στο σκοτάδι και τότε θα ανακαλύψετε ότι το φως έρχεται για το επόμενο βήμα».
Καθώς οδηγούσε τους ανθρώπους βήμα προς βήμα προς το φως του Ευαγγελίου, ο Πρόεδρος Χόλλαντ έγινε το είδος του δασκάλου που περιέγραψε ο Χένρυ Άνταμς, ο οποίος έγραψε: «Ο δάσκαλος επηρεάζει την αιωνιότητα. Δεν μπορεί ποτέ να πει πού σταματά η επιρροή του».
