Η ανάπτυξη και η βελτίωση καλών πνευματικών συνηθειών δεν είναι εύκολες ούτε αυτόματες για τους περισσότερους ανθρώπους. Το μονοπάτι προς την πνευματική ανάπτυξη είναι συνήθως ανομοιόμορφο και δύσκολο.
Όταν προετοιμαζόμουν για να υπηρετήσω μία ιεραποστολή πλήρους απασχόλησης, πήγα στον πρόεδρο κλάδου μου ρωτώντας τι έπρεπε να κάνω για να υπηρετήσω με τιμή. Μου έδωσε έναν κατάλογο που περιελάμβανε μελέτη των γραφών, πνευματική και σωματική ετοιμότητα και ακόμη και δεξιότητες μαγειρικής. Καθώς με χαρά άρχισα να προετοιμάζομαι με κάθε τρόπο για να γίνω «σπουδαίος ιεραπόστολος», παρατήρησα ότι κάποια πράγματα ήταν ευκολότερο να γίνουν απ’ ό,τι άλλα και κάποια ήταν μάλλον δύσκολα. Παρά ταύτα, έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να γίνω αυτό που ανέμενε από εμένα ο Κύριος, ακόμη και με τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα εκείνον τον καιρό.
Η προετοιμασία δεν ήταν εύκολη, αλλά κατέληξε σε αληθινές ευλογίες που ακόμη απολαμβάνω. Εξακολουθώ να εκτιμώ ιδιαίτερα πολλές γλυκιές αναμνήσεις από τους ανθρώπους που συνάντησα ως ιεραπόστολος και τις πνευματικές εμπειρίες που είχα. Καθώς ακολουθούσα τη συμβουλή από τους ηγέτες μου, μολονότι δύσκολη κατά καιρούς, οι οδηγίες τους με βοήθησαν να γίνω ο ιεραπόστολος που ήθελε ο Κύριος να γίνω και, με τον καιρό, έχουν γίνει μέρος της ζωής μου και του πνευματικού μου είναι.
Ομοίως, όταν πασχίζουμε να επιτύχουμε μετρήσιμα αποτελέσματα σε οιονδήποτε τομέα θέλουμε να βελτιωθούμε, ενίοτε δεν είναι εύκολο να ακολουθήσουμε οδηγίες, να τηρήσουμε τους αυστηρούς κανόνες ή απλώς να διατηρήσουμε την εστίασή μας. Παραδείγματος χάριν, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το υλικό σώμα μας υγιές και δυνατό, πρέπει να ασκούμαστε συχνά και να του παράσχουμε τροφή και νερό σε τακτικά διαστήματα. Η αποτυχία αυτού θα προκαλέσει αδυναμία ή ασθένεια και, αν δεν είμαστε προσεκτικοί, ακόμη και τον θάνατο. Μία τέλεια ισορροπία πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνον τα σωστά πράγματα για να διατηρούμε το σώμα μας υγιές, αλλά πρέπει επίσης να αποφεύγουμε επιβλαβείς ουσίες και πρακτικές οι οποίες μπορούν να είναι επιζήμιες για το σώμα μας.
Οι ίδιες αρχές ισχύουν για το πνευματικό μας σώμα, το οποίο πρέπει να γαλουχείται συνεχώς για να διατηρείται υγιές και σθεναρό. Η πνευματική αγωγή πρέπει να περιλαμβάνει καλές συνήθειες που θα γαλουχούν το πνεύμα, αλλά επίσης πρέπει να αποφεύγει συνήθειες που θα καταστρέφουν το πνεύμα. Κατ’ ουσίαν, θα είναι σημαντικό να δίδεται αυτό που χρειάζεται συχνά και σε τακτικά διαστήματα για τη διασφάλιση της συνεχούς γαλούχησης.
Η πνευματική αγωγή πρέπει να περιλαμβάνει τακτικές πνευματικές ασκήσεις σαν την καθημερινή προσευχή και μελέτη των γραφών, την επιτέλεση υπηρετήσεως καθώς και την εβδομαδιαία πνευματική γαλούχηση. Αυτή η γαλούχηση έρχεται από τη μετάληψη, την προσέλευση στις συγκεντρώσεις της εκκλησίας και τη νηστεία μηνιαίως. Τακτικώς ανανεώνουμε το εγκριτικό μας του ναού για να διασφαλίσουμε ότι όλα τα πνευματικά στοιχεία παρέχονται σε ισορροπημένο μέτρο για τη διασφάλιση της επαρκούς γαλούχησης του πνευματικού σώματος. Ενίοτε, θα είναι απαραίτητο να νηστέψουμε και να προσευχηθούμε για βοήθεια, ώστε να παράσχουμε στο πνεύμα μας επιπρόσθετη δύναμη και ενέργεια να αντιμετωπίσει συγκεκριμένες δυσκολίες.
Καθώς ανακαλώ την ιεραποστολική εμπειρία μου και πόσο δύσκολο ήταν να προετοιμασθώ, κι όμως ταυτοχρόνως, πόσο χαρούμενο ήταν, σκέπτομαι τους υιούς του Μωσία οι οποίοι κατάλαβαν πόσο σημαντικό ήταν να γαλουχήσουν το πνεύμα τους με άφθονη επιπρόσθετη ενέργεια αποκτηθείσα μέσω πνευματικών συνηθειών.
«…Ήταν άνθρωποι με πλήρη νοημοσύνη και είχαν ερευνήσει τις γραφές με επιμέλεια, ώστε να μπορέσουν να γνωρίζουν το λόγο του Θεού. Όμως αυτό δεν είναι όλο. Είχαν αφοσιωθεί πολύ στην προσευχή και στη νηστεία. Γι’ αυτό είχαν το πνεύμα της προφητείας, και το πνεύμα της αποκάλυψης, και όταν δίδασκαν, δίδασκαν με δύναμη και εξουσία Θεού» [1].
Η καθημερινή πνευματική άσκηση χρειάζεται επίσης για να διατηρήσουμε μία μαρτυρία και να βεβαιωθούμε ότι η βεβαιότητα διαδέχεται την αμφιβολία, επειδή αυτό που κατέχουμε σήμερα, με μαρτυρία, δεν θα είναι αύριο εκεί εκτός κι αν κάνουμε κάτι να το διατηρήσουμε. Όπως ακριβώς η άσκηση των σωματικών μυών αυξάνει τη δύναμη και το μέγεθος, για να κάνουμε μία μαρτυρία δυνατή και που να διαρκεί, χρειαζόμαστε συνεπείς καθημερινές πνευματικές καθημερινότητες.
Η τάση του φυσικού ανθρώπου είναι να αναμένει πάντοτε περισσότερα από τον Κύριο και λιγότερα από τον εαυτό του. Καθώς αναπτύσσουμε ισχυρότερες πνευματικές συνήθειες και βιώνουμε μία δυνατή αλλαγή στην καρδιά, γαλουχώντας το πνεύμα μας συχνά, τακτικά και επαρκώς, αυτές οι πνευματικές συνήθειες γίνονται αναπόσπαστο τμήμα του εαυτού μας και αρχίζουμε να αναμένουμε όλο και περισσότερα από τον εαυτό μας και όλο και λιγότερα από τον Κύριο.
Είθε να εργαζόμαστε επιμελώς για να προετοιμάζουμε, να εκπαιδεύουμε και να γαλουχούμε το πνεύμα μας, όπως κάνουμε με το σώμα μας, αναπτύσσοντας καλές πνευματικές συνήθειες και αποφεύγοντας τις καταστροφικές συνήθειες του κόσμου. Ενδεχομένως να είναι οδυνηρό και δύσκολο στην αρχή, αλλά ασφαλώς αξίζει καθώς απολαμβάνουμε τις ευλογίες αυτής της πνευματικής διαδικασίας ανάπτυξης και ευημερίας.
[1]Άλμα 17: 2-3