Τι διδάσκει η Καινή Διαθήκη για τη μετάνοια;
Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη, είπε μια παραβολή για τη μετάνοια. Στην παραβολή, ένας Φαρισαίος, ένας αυτάρεσκος θρησκευτικός ηγέτης, και ένας τελώνης, ένας περιφρονημένος συλλέκτης φόρων, προσεύχονταν και οι δύο στον ναό. Ο Φαρισαίος νόμισε ότι δεν είχε ανάγκη για μετάνοια. Είπε: «Σε ευχαριστώ, Θεέ, επειδή δεν είμαι όπως και οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και όπως αυτός ο τελώνης. Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, αποδεκατίζω όλα όσα έχω» (Κατά Λουκάν 18:11-12). Ο τελώνης από την άλλη, προσευχόταν ταπεινά: «Θεέ μου, σκέπασε με έλεος εμένα τον αμαρτωλό» (Κατά Λουκάν 18:13). Ο Ιησούς δίδαξε ότι ο μεταμελημένος τελώνης, σε αντίθεση με τον Φαρισαίο, θα δικαιολογείτο. Ο Ιησούς δίδαξε ότι «όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί· και εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί» (Κατά Λουκάν 18:14).
Αυτή η παραβολή αποτυπώνει όμορφα τις διδασκαλίες Καινής Διαθήκης του Σωτήρα για την μετάνοια. Η κοινωνία όπου ο Ιησούς έζησε μετρούσε τη χρηστότητα με την υπακοή στον νόμο του Μωυσή, έναν θρησκευτικό κώδικα που εστιαζόταν σε εξωτερικές συμπεριφορές (βλέπε Λάρρυ Γουίλσον “The Savior’s Message of Repentance”, Ensign, Φεβ 2016, 48). Αλλά όταν ήρθε ο Ιησούς Χριστός, δίδαξε έναν ανώτερο νόμο που έδωσε έμφαση στα κίνητρά μας και στις επιθυμίες της καρδιάς μας. Ο Ιησούς δίδαξε ότι η μετάνοια έχει να κάνει περισσότερο με την αλλαγή της καρδιάς μας απ’ ό,τι έχει να κάνει με αυτό που είναι ορατό εξωτερικά. Δίδαξε ότι όλοι πρέπει να αλλάξουμε και να αναπτυχθούμε πνευματικώς --όλοι πρέπει να μετανοήσουμε-- για να είμαστε αποδεκτοί ενώπιον του Θεού.
Τι πιστεύουν οι μορμόνοι για τη μετάνοια;
Ως χριστιανοί, οι μορμόνοι πιστεύουν ότι η μετάνοια είναι τόσο σημαντική σήμερα όσο ήταν όταν ο Ιησούς Χριστός έζησε στη γη. Ο Πρεσβύτερος Λάρρυ Γουίλσον, ένας μορμόνος ηγέτης, δίδαξε: «Πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς για την εσωτερική αλλαγή που έρχεται από την αναγνώριση ότι και εμείς --όλοι μας-- είμαστε αμαρτωλοί. Καθώς το κάνουμε αυτό, η ταπεινοφροσύνη εισέρχεται στην καρδιά και το μυαλό μας, επαρκής να επιτρέψει την περαιτέρω μετάνοια» (“The Savior’s Message of Repentance”, 50).
Οι μορμόνοι πιστεύουν ότι για να μετανοήσουμε πραγματικά και να αλλάξουμε, πρέπει να αξιολογούμε περιοδικά πού μπορούμε να βελτιωθούμε. Ο Πρεσβύτερος Γουίλσον πρότεινε να αναρωτιόμαστε περιοδικά: «Είμαι ανυπόμονος, αρνητικός, φοβισμένος, επικριτικός, εγωκεντρικός, εξουσιαστικός, ελαφρόμυαλος, λάγνος, κυνικός ή τεμπέλης;» (“The Savior’s Message of Repentance,” 51). Η αξιολόγηση των δικών μας αδυναμιών με αυτόν τον τρόπο μπορεί να φαίνεται τρομακτική ή δύσκολη. Αλλά δεν πρέπει να φοβόμαστε -- η σκέψη ότι μπορούμε να αλλάξουμε είναι εγγενώς ελπιδοφόρος.
Και οι μορμόνοι δεν πιστεύουν ότι πρέπει να ξεπεράσουμε μόνοι τις αδυναμίες μας. Πράγματι, ως χριστιανοί, οι μορμόνοι πιστεύουν ότι η διαρκής αλλαγή και η ανάπτυξη δεν είναι δυνατή χωρίς τη βοήθεια του Ιησού Χριστού. Οι μορμόνοι πιστεύουν στην υπόσχεση του Χριστού, που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη, ότι «αρκεί σε σένα η χάρη μου· επειδή, μέσα σε αδυναμία, η δύναμη μου φανερώνεται τέλεια» (βλέπε Προς Κορινθίους Β΄ 12:7-10· βλέπε, επίσης, Εθέρ 12:27).
Πιστεύουν οι μορμόνοι στην κόλαση;
Τόσο η Αγία Γραφή όσο και το Βιβλίο του Μόρμον διδάσκουν ότι όσοι δεν μετανοούν θα υποφέρουν τους πόνους της κόλασης: «Μάλιστα, τους αρπάζει με θάνατο και κόλαση. . . και όλοι όσοι πιάστηκαν σε αυτά πρέπει να σταθούν εμπρός στον θρόνο του Θεού, και να κριθούν σύμφωνα με τα έργα τους, απ’ όπου πρέπει να πάνε μέσα στον τόπο που έχει ετοιμαστεί γι’ αυτούς, μια λίμνη από φωτιά και θειάφι, η οποία είναι απέραντη τυραννία» (Νεφί Β΄ 28:23· βλέπε, επίσης, Κατά Ματθαίον 10:28).
Οι μορμόνοι πιστεύουν ότι ο όρος κόλαση μπορεί να αναφέρεται σε δύο διαφορετικά μέρη: πρώτον, ένα προσωρινό μέρος αναμονής όπου τα πνεύματα εκείνων που «πέθαιναν μέσα στις αμαρτίες τους» πηγαίνουν για να μάθουν περισσότερα για τον Ιησού Χριστό και αναμένουν την Ανάσταση (βλέπε Δ&Δ 138:32)· και δεύτερον, ένα μέρος που αποκαλείται εξώτερο σκότος, ο τόπος διαμονής του Σατανά και των αγγέλων του (βλέπε Αληθινοί στην πίστη [2004], 81). Οι μορμόνοι πιστεύουν ότι πολύ λίγα άτομα είναι αρκετά άνομα ώστε να καταδικαστούν στο εξώτερο σκότος.
Ως χριστιανοί, οι μορμόνοι αγαλλιούν στον Λυτρωτή μας Ιησού Χριστό, ο οποίος μέσω της Εξιλέωσης και της Ανάστασής Του υπερνίκησε τον θάνατο και την κόλαση. Οι μορμόνοι δίνουν ευχαριστίες που ο Ιησούς Χριστός έχει καταστήσει εφικτό για όλους μας να αλλάξουμε, να αναπτυχθούμε πνευματικώς και να επιστρέψουμε στον Πατέρα μας στους Ουρανούς αν μετανοήσουμε. Για να μάθετε περισσότερα για τον Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα μας, επισκεφθείτε το mormon.org.
Περιγραφή HTML: Ως χριστιανοί, οι μορμόνοι πιστεύουν αυτό που δίδαξε ο Ιησούς Χριστός για τη μετάνοια. Μάθετε γιατί οι μορμόνοι πιστεύουν ότι η μετάνοια μπορεί να φέρει ειρήνη, ελπίδα και χαρά.
Περιγραφή εικόνας: Ο Ιησούς Χριστός και οι προφήτες Του έχουν διδάξει πώς η μετάνοια μπορεί να μας σώσει από την πικρία της κόλασης. Μάθετε γιατί οι μορμόνοι πιστεύουν ότι η μετάνοια είναι σημαντική για όλους μας.
Προτεινόμενος τίτλος εικόνας: Mormons.believe.in.jesus.christ.jpeg
Λέξεις-κλειδιά Β.Μ.Α.: Ο Ιησούς Χριστός δίδαξε για τη μετάνοια, Τι πιστεύουν οι μορμόνοι για την κόλαση
