Όταν ήμουν 7 ετών, είδα την οικογένειά μας να χάνει με τραγικό τρόπο τον μικρότερο αδελφό μου, ο οποίος ήταν μόνον έξι ετών. Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος για τους γονείς μου. Ο πόνος της απώλειας ενός τέτοιου γιου σε μικρή ηλικία ήταν τεράστιος για αυτούς και ίσως πολύ άδικος. Αντί να κατηγορούν κάποιον ή κάτι, είδα τους γονείς μου να επιζητούν παρηγοριά στο Ευαγγέλιο και στον Σωτήρα. Αυτό τους βοήθησε να αναπτύξουν και να αυξήσουν την πίστη τους στον Χριστό και την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα έβλεπαν τον αγαπημένο τους γιο ξανά. Εκείνη η πίστη και η ελπίδα που ανέπτυξαν με τα χρόνια τους βοήθησαν να υπομείνουν την απώλεια του γιου τους με θάρρος. Ο ναός ήταν ένα από τα κλειδιά για να φθάσουν σε επαρκή κατανόηση και δύναμη, ώστε να αντεπεξέλθουν σε αυτόν τον σωματικό αποχωρισμό. Επειδή είχαν λάβει τις ιερές διατάξεις του ναού πολλά χρόνια πριν, αυτές οι διαθήκες τους έδωσαν ελπίδα ότι θα μπορούσαν κάποια μέρα να εγερθούν ως γονείς και παιδιά ξανά.
Αυτή η ελπίδα, την οποίαν επιζητούμε όλοι μας όταν χάνουμε κάποιον που αγαπούμε, έρχεται μέσω της αναστάσεως του Σωτήρος Ιησού Χριστού. Χάρη στη δωρεά αυτήν μπορούμε να ελπίζουμε ότι κάποια μέρα θα δούμε ξανά εκείνους που έχουν φύγει.
Η ανάσταση είναι μία από τις μεγαλύτερες δωρεές που έχουμε λάβει από τον Επουράνιο Πατέρα μας. Γνωρίζουμε αυτήν τη δωρεά; Πιστεύουμε ότι πράγματι θα συμβεί;
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ διακήρυξε:
«Οι θεμελιώδεις αρχές της θρησκείας μας είναι η μαρτυρία των Αποστόλων και των Προφητών σχετικώς με τον Ιησού Χριστό: ότι πέθανε, ενταφιάστηκε και ανεστήθη την τρίτη ημέρα και ανελήφθη στους ουρανούς· και όλα τα άλλα πράγματα που αφορούν στη θρησκεία μας είναι μόνο δευτερευούσης σημασίας σε αυτή»1.
Γνωρίζουμε αυτήν τη δωρεά; Πιστεύουμε ότι πράγματι θα συμβεί;
Αν δεν ήταν η ανάσταση του Σωτήρος, το σχέδιο της απολύτρωσης δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, η εξιλέωση δεν θα είχε ολοκληρώσει τον σκοπό της και όλο το ανθρώπινο γένος θα είχε χαθεί και θα ήταν χωρίς ελπίδα. Ο απόστολος Παύλος δίδαξε τους Κορινθίους: «Και αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε είναι μάταιο το κήρυγμά μας, αλλά και η πίστη σας είναι μάταιη»2. Η ανάσταση είναι μία από τις σημαντικές διδαχές της θρησκείας μας και της χριστιανοσύνης. Είναι απαραίτητη για την απόκτηση αιώνιας ζωής. Όταν αυξάνουμε την πίστη μας στον Χριστό, η μαρτυρία και η κατανόησή μας για την ανάσταση αυξάνονται, η ελπίδα μας αυξάνεται, η ικανότητά μας να αντέχουμε τις δυσχέρειες, τις δυσκολίες της ζωής και όλες τις δοκιμασίες στις οποίες υποκείμεθα και θα υποκείμεθα.
Χάρη στην ανάσταση έχουμε την ελπίδα ότι θα ζήσουμε ξανά και θα συναντηθούμε ξανά, ασχέτως των σωματικών ατελειών που μπορεί να έχουμε σε αυτήν τη ζωή. Η ανάσταση είναι δωρεάν, είναι άνευ όρων και ισχύει για όλους όσοι έχουν ζήσει, για αυτούς που ζουν και για αυτούς που θα ζήσουν.
Ο Σωτήρας δίδαξε ότι υπάρχει βεβαιότητα για μία ζωή ύστερα από αυτήν. Είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή‧ αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει»3.
Σε έναν κόσμο τόσο συγκεχυμένο και αβέβαιο όσο αυτός στον οποίον ζούμε σήμερα, μπορούμε να βρούμε ελπίδα ότι όλα θα είναι καλύτερα. Είμαι βέβαιος ότι θα έλθουν καλύτερες εποχές και ότι η ανάσταση είναι η διδαχή που μας φέρνει αυτήν την ελπίδα. Αν εστιάσουμε τη ζωή μας στον Σωτήρα, τα πάντα θα έχουν νόημα, ακόμη κι αν αυτό φαίνεται ότι έχει χαθεί για λίγο. Αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες που μας έχει δώσει ο Επουράνιος Πατέρας μας, ότι ο Υιός Του έχει πεθάνει για εμάς, ώστε να μας δώσει ξανά ζωή.
Ξέρω ότι κάποια μέρα η οικογένειά μου και εγώ θα συναντηθούμε ξανά με τον μικρότερο αδελφό μου, τότε ανεστημένοι. Ξέρω επίσης ότι αν είμαστε πιστοί, μπορούμε να είμαστε μαζί ως αιώνιες οικογένειες. Ξέρω ότι ο Χριστός ανέστη και ότι ζει! Ξέρω με το Άγιο Πνεύμα ότι είναι αλήθεια. Η δωρεά της αναστάσεως δεν είναι μόνον σπουδαία, αλλά είναι επίσης η αγάπη που έχει ο Θεός για εμάς.
1 History of the Church, 3:30. Από ένα άρθρο δημοσιευμένο στο Elders’ Journal, Ιούλιος 1838, σελ. 44. Ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν ο εκδότης του περιοδικού.
2 Προς Κορινθίους Α΄ 15:14
3 Κατά Ιωάννην 11:25