Το ακόλουθο άρθρο είναι το δεύτερο από έξι ιστορίες σε μία σειρά με τίτλο, Ορόσημα και θαύματα: Η κληρονομιά των Αγίων των Τελευταίων Ημερών στην Ευρώπη. Αυτά τα άρθρα τα ερεύνησε και τα έγραψε ο Τζέιμς Πέρρυ, διδάκτωρ, Μέλος της Ακαδημίας Ανωτέρας Εκπαιδεύσεως, ιστορικός και συγγραφέας για την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Το επερχόμενο βιβλίο «Άγιοι – 3ος τόμος» θα περιλαμβάνει πολλές άλλες ιστορίες και γεγονότα σχετικά με την ίδρυση της Εκκλησίας στην Ευρώπη.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών οργανώθηκε επισήμως με έξι μέλη στις 6 Απριλίου 1830, σε μία μικρή καλύβα στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Από αυτό το ταπεινό ξεκίνημα περισσότερα από 190 χρόνια πριν, η Εκκλησία έχει αυξηθεί σε 16,5 εκατομμύρια μέλη σε σχεδόν 31.000 εκκλησιάσματα παγκοσμίως. Από νωρίς, οι ηγέτες της Εκκλησίας απέστειλαν ιεραποστόλους στο εξωτερικό για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σε όλον τον κόσμο. Τον Σεπτέμβριο του 1850, η Ιταλία αφιερώθηκε για ιεραποστολικό έργο από τους Λορέντζο Σνόου, T. Στένχαους και Τζόζεφ Τορόντο, και έκλεισε 17 χρόνια αργότερα. Χάρη στην πίστη, τη θυσία και την αφοσίωση τεσσάρων μελών, η Ιταλική Ιεραποστολή αφιερώθηκε εκ νέου το 1966 από τον Έζρα Ταφτ Μπένσον, μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων εκείνη την εποχή.
Μια θερινή ημέρα του 1958, μία γυναίκα και τρεις άνδρες στέκονταν σε ένα ήσυχο δρομάκι στο χωριουδάκι Κομέρτσο στην Ιταλία, περιμένοντας την άφιξη του Προέδρου και της αδελφής Κρίστενσεν της Γαλλικής Ιεραποστολής. Οι τέσσερεις Άγιοι ήταν τα μόνα μέλη στην περιοχή αυτή της Ιταλίας, η οποία είχε τότε πληθυσμό περίπου 49 εκατομμύρια. Εκτός από περιστασιακές επισκέψεις ηγετών και άλλων μελών της Εκκλησίας, αυτή η μικρή ομάδα Αγίων ήταν απομονωμένη και απείχε εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα πιο κοντινά μέλη.
Ο Πρόεδρος και η αδελφή Κρίστενσεν δεν ήταν πολύ βέβαιοι αν πήγαιναν σωστά, και αρχικά προσπέρασαν το δρομάκι, προτού κάνουν αναστροφή και επιστρέψουν. Το ζεύγος Κρίστενσεν υποδέχθηκαν εγκάρδια και με θερμούς χαιρετισμούς οι Πιέτρο και Φελιτσιτά Σναϊντέρο, ο Σάντο Μπελτράμε και ο Λουίτζι Πιτίνι. Και οι τέσσερεις ήταν περίπου εξήντα ή εβδομήντα ετών και μέλη για αρκετά χρόνια. Ο Πιέτρο και η Φελιτσιτά γνώρισαν την Εκκλησία το 1949, όσο ζούσαν στις Κάννες, στη Γαλλία. Η κόρη τους και η οικογένειά της είχαν προσχωρήσει στην Εκκλησία και επεδίωξαν να διαδώσουν το μήνυμα του Ευαγγελίου σε αυτούς. Ο Πιέτρο και η Φελιτσιτά βαπτίσθηκαν αργότερα το 1951 μαζί με τον Σάντο Μπελτράμε, έναν άνδρα στον οποίο είχαν αρχίσει να διαδίδουν το Ευαγγέλιο. Ένα τέταρτο άτομο, ο Λουίτζι Πιτίνι, βαπτίσθηκε λίγα χρόνια αργότερα, αφού και αυτός διδάχθηκε από το ζεύγος Σναϊντέρο.
Ο Σάντο και ο Λουίτζι ταξίδεψαν πολλά χιλιόμετρα με το ποδήλατό τους για να παρευρεθούν στη συγκέντρωση με τους Κρίστενσεν, κάτι που έκαναν και κάθε εβδομάδα για τη συγκέντρωση μεταλήψεως. Στα οκτώ χρόνια, ο Σάντο είχε χάσει μόνον μία συγκέντρωση. Το ζεύγος Σναϊντέρο κάλεσε τη μικρή ομάδα Αγίων στο ταπεινό σπίτι τους για ένα αναψυκτικό. Ενώ κάθονταν και μιλούσαν στην κουζίνα τους, η Φελιτσιτά άνοιξε μία πόρτα που οδηγούσε σε ένα εκκλησάκι με έναν χώρο, που είχε κτίσει μόνος του ο Πιέτρο. Παρόλο που δεν ήξερε από ξυλουργική και έχοντας μόνον ένα πριόνι και ένα σφυρί, ήξερε ότι αυτή η μικρή ομάδα Αγίων χρειαζόταν έναν χώρο λατρείας και είχε αναλάβει να κάνει κάτι για αυτό.
Το δωμάτιο είχε πλάτος μόνο δύο μέτρα και τεσσεράμισι μέτρα μήκος, αλλά υπήρχαν δύο μικρά παράθυρα, με ένα βάζο στο καθένα. Το ξύλινο πάτωμα ήταν λευκό, και τέσσερεις μικρές ψάθινες καρέκλες ήταν τοποθετημένες σε κάθε πλευρά της αιθούσης. Ένα μικρό τραπέζι ήταν στρωμένο με μικρά γυάλινα κύπελλα μεταλήψεως και ψωμί, ως προετοιμασία για την εβδομαδιαία συγκέντρωση μεταλήψεως. Τα τρία βιβλία τραγουδιών είχαν σελιδοδείκτες στα τέσσερα τραγούδια που οι Ιταλοί Άγιοι ήξεραν ότι μπορούσαν να τραγουδήσουν στα Γαλλικά. Στον τοίχο κρεμόταν στη μία άκρη της αιθούσης μια φωτογραφία του Ναού της Σωλτ Λέηκ, και στην άλλη άκρη μια φωτογραφία της Πρώτης Προεδρίας.
Ο Πρόεδρος και η αδελφή Κρίστενσεν παρευρέθηκαν μαζί με τους τέσσερεις Ιταλούς Αγίους στη συγκέντρωση μεταλήψεως. Για εκείνη την περίσταση, η αδελφή Κρίστενσεν ενεθυμείτο: «Ο Επουράνιος Πατέρας μας εξέχυσε τόσο πολύ από το Πνεύμα και την επιφοίτησή Του σε εκείνο το μικρό μέρος, όσο και στο πιο όμορφο σκήνωμα ή εκκλησάκι μας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είχαμε όλοι το προνόμιο να καταθέσουμε τη μαρτυρία μας».
Μετά τη συγκέντρωση, ο Σάντο Μπελτράμε έδωσε στον Πρόεδρο Κρίστενσεν προσφορές δεκάτης τριών ετών, τις οποίες δεν μπορούσε να αποδώσει για πολύ καιρό. Ο αδελφός Πιτίνι δώρισε επίσης από τα πενιχρά του εισοδήματα στην Εκκλησία. Παρά το γεγονός ότι βρίσκονταν μακριά από έναν οργανωμένο κλάδο και ενώ ζούσαν σε απομόνωση, τα μέλη της Ιταλίας προσπαθούσαν να τηρούν τις διαθήκες που είχαν συνάψει, παρά τη συνεχή αντίθεση από τους τοπικούς ιερείς.
Η ομάδα κατόπιν απήλαυσε ένα γεύμα που η αδελφή Σναϊντέρο είχε προετοιμάσει ύστερα από πολλή ώρα. Η κόρη της τους είχε στείλει μερικά τρόφιμα, τα οποία είχαν αποθηκεύσει για αυτήν την ειδική περίσταση, και χάρηκαν πάρα πολύ που τα μοιράστηκαν με τους έτερους Αγίους που είχαν ταξιδέψει από τόσο μακριά.
Λίγους μήνες μετά τη συνάντηση των Κρίστενσεν με τους ταπεινούς Αγίους στο Κομέρτσο της Ιταλίας, ο Πιέτρο και η Φελιτσιτά έκαναν το ταξίδι προς τον Ναό της Βέρνης, όπου επισφραγίσθηκαν μαζί για τον παρόντα καιρό και για όλη την αιωνιότητα. Δυστυχώς, όμως, ο Σάντο Μπελτράμε πέθανε μετά από λίγο καιρό. Δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να παρευρεθεί στον ναό, αλλά έναν χρόνο αργότερα τελέσθηκαν για εκείνον οι διατάξεις εξ υποκαταστάσεως. Οι Άγιοι συνέχισαν να συγκεντρώνονται με πίστη στο Κομέρτσο, έως ότου έφθασαν οι ιεραπόστολοι και άρχισαν να σχηματίζονται εκκλησιάσματα στην Ιταλία. Χρόνια πίστης ανταμείφθηκαν, και εκείνοι έγιναν μάρτυρες της τεράστιας ανάπτυξης της Εκκλησίας στην Ιταλία.
H συμβολή αυτών των αφοσιωμένων Αγίων των Τελευταίων Ημερών βοήθησε την Εκκλησία να αυξηθεί από τέσσερα μέλη το 1958 σε σχεδόν 27.500 μέλη, τα οποία παρευρίσκονται σε 95 εκκλησιάσματα στην Ιταλία σήμερα. Για ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με την Εκκλησία στην Ιταλία, κάντε κλικ εδώ.
Από τις πρώτες ημέρες της Εκκλησίας έως τη σύγχρονη εποχή, Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν προσφέρει τον χρόνο, τα ταλέντα και τις ικανότητές τους στο έργο της Εκκλησίας στην Ευρώπη. Εάν έχετε επιπρόσθετες πληροφορίες για τον Πιέτρο και την Φελιτσιτά Σναϊντέρο, τον Σάντο Μπελτράμε ή τον Λουίτζι Πιτίνι ή μία προσωπική εμπειρία με κάποιο μέλος της Εκκλησίας του οποίου η συμβολή θα είχε ενδιαφέρον για τους άλλους στην Περιοχή Ευρώπης, παρακαλείσθε όπως υποβάλετε τις πληροφορίες ή την ιστορία σας στο EUAChurchHist@ChurchofJesusChrist.org
