Όποτε οι άνθρωποι επιλέγουν να παραβλέψουν, να παρακούσουν ή να διαστρεβλώσουν οποιαδήποτε αρχή του ευαγγελίου ή διάταξη, όποτε απορρίπτουν τους προφήτες του Κυρίου ή όποτε αποτυχαίνουν να υπομείνουν με πίστη, απομακρύνουν τον εαυτό τους από το Θεό και αρχίζουν να ζουν σε πνευματικό σκοτάδι. Τελικά αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση που ονομάζεται αποστασία. Όταν συμβαίνει να εξαπλωθεί η αποστασία, ο Θεός αποσύρει την εξουσία ιεροσύνης Του να διδάσκονται και να χορηγούνται οι διατάξεις του ευαγγελίου.
Η ιστορία στην βίβλο έχει καταγράψει πολλές περιστάσεις όπου ο θεός μιλά στους προφήτες αναφέρεται, επίσης, σε πολλές περιστάσεις αποστασίας. Για να σταματήσει κάθε περίοδο γενικής αποστασίας, ο Θεός έχει δείξει την αγάπη Του για τα παιδιά Του, καλώντας έναν άλλο προφήτη και δίνοντάς του εξουσία ιεροσύνης για να αποκαταστήσει και να διδάξει το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού ξανά. Αυτές οι χρονικές περίοδοι όπου κυριαρχεί η ευθύνη των προφητών, καλούνται θεϊκες νομές.
Ο Επουράνιος Πατέρας αποκάλυψε το ευαγγέλιό Του μέσω άμεσης επικοινωνίας με τους προφήτες, όπως ο Νώε, ο Αβραάμ και ο Μωυσής.Κάθε προφήτης κλήθηκε από το Θεό για να αρχίσει μία νέα θεϊκή νομή του ευαγγελίου. Στον καθένα από τους προφήτες αυτούς ο Θεός απένειμε εξουσία ιεροσύνης και αποκάλυψε αιώνιες αλήθειες. Δυστυχώς, σε κάθε θεϊκη νομή οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν τελικά την ελευθεροβουλία τους για να επιλέξουν να απορρίψουν το ευαγγέλιο και στη συνέχεια έπεσαν σε αποστασία.