Στο δυτικό μέρος της πολιτείας της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας του 1800 έγινε έντονη ζέση για τη θρησκεία. Στέλνονταν ιερείς από πολλές θρησκείες να αναζητούν νεοφώτιστους στο εκκλησίασμά τους. Ήταν μια εποχή και ένα μέρος θεολογικής αναταραχής, μέσα στην οποία ζούσε ο Τζόζεφ Σμιθ.
<<Μέσα σ' αυτόν τον πόλεμο λόγων και τον αναβρασμό ιδεών, συχνά έλεγα στον εαυτό μου: Τι πρέπει να κάνει κανείς; Ποιά απ' αυτές τις παρατάξεις είναι σωστή; Ή μήπως είναι όλες μαζί λανθασμένες; Αν κάποια απ' αυτές είναι σωστή ποιά είναι αυτή, και πώς να το γνωρίσω εγώ;>> (Τζόζεφ Σμιθ-Ιστορία 1:8, 10)
Ο νέος Τζόζεφ διάβασε ένα εδάφιο στην Αγία Γραφή, το οποίο τον εντυπωσίασε βαθιά.
«Αν, όμως, κάποιος από σας είναι ελλιπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί» (Ιακώβου 1:5).
Την άνοιξη του 1820 ο Τζόζεφ πήγε σε ένα δάσος κοντά στο σπίτι του και γονάτισε να προσευχηθεί, και να ζητήσει από τον Θεό. Μετέπειτα, περιέγραψε την εμπειρία του ως εξής:
«Είδα ακριβώς επάνω από το κεφάλι μου μια στήλη φωτός λαμπρότερη από τη λάμψη τού ήλιου, η οποία κατέβαινε σιγά σιγά μέχρι που έπεσε επάνω μου[...] Όταν το φως έπεσε επάνω μου είδα δύο Άτομα, των οποίων η λαμπρότητα και δόξα ξεπερνούν κάθε περιγραφή, να στέκονται από πάνω μου στον αέρα. Ο ένας τους μου μίλησε, καλώντας μέ με το όνομά μου και είπε, δείχνοντας τον άλλον -- Αυτός είναι ο Υιός μου ο Αγαπητός. Αυτόν να ακούς!» (Τζόζεφ Σμιθ--Ιστορία 1:16-17)
Ο Τζόζεφ Σμιθ κλήθηκε ως προφήτη του Θεού, και μέσω εκείνου ο Ιησούς Χριστός αποκατέστησε το Ευαγγέλιό Του επάνω στη γη. Με τη δύναμη του Θεού, ο Τζόζεφ Σμιθ επίσης μετέφρασε το Βιβλίο του Μόρμον.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.