Η Εκκλησία μας διδάσκει ότι η ζωή επάνω στη γη είναι περίοδος δοκιμασίας. Όλοι μας δίνουμε μεγάλο αγώνα, περνάμε μεγάλες στενοχώριες, ενώ πολλοί έχουν ήδη περάσει πολλές δύσκολες στιγμές.
Συναντάμε πολλές φορές δυσκολίες αναπόφευκτες, δοκιμασίες και πειρασμούς που μπορεί να μας οδηγήσουν στην καταστροφή αν δεν τις αντιμετωπίσουμε κατάλληλα, με θάρρος, αισιοδοξία και πίστη στον Κύριο.
Πολλές φορές έχουμε την αίσθηση ότι μας είναι αδύνατο να υπομένουμε σωματικές και πνευματικές δοκιμασίες και να καταβάλλουμε τις αντίστοιχες προσπάθειες για να καταφέρουμε να τις ξεπεράσουμε. Όμως, πρέπει και μπορούμε να νικήσουμε. Δεν είμαστε στη γη για να αποτύχουμε. Ξέρουμε ότι ο Θεός ακούει τις προσευχές μας.
Όλοι είμαστε αυτοδύναμοι και ικανοί σε ορισμένους τομείς, ενώ σε άλλους είμαστε εξαρτημένοι και νιώθουμε αδύναμοι. Γι’αυτό, ο καθένας από εμάς θα πρέπει να βοηθά τον συνάνθρωπό του εκεί όπου μπορεί καλύτερα και σε εκείνο τον τομέα που ο συνάνθρωπος αντιμετωπίζει προβλήματα να τα καταφέρει και να πετύχει αυτοδυναμία και ανεξαρτησία. Γι’αυτό υπάρχει η Εκκλησία! Πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της αγάπης και αλληλοβοήθειας που διδάσκει και κηρύττει η Εκκλησία μας!
Ο άνθρωπος έχει μέσα του το θείο σπόρο, ο οποίος μπορεί να βλαστήσει και να αναπτυχθεί. Είναι δύσκολη και μακρόχρονη αυτή η πνευματική ανύψωση και προσέγγιση προς τον Ουράνιο Πατέρα, όμως όλοι έχουμε τη δυνατότητα να την πετύχουμε.