Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είχε μια δύσκολη αρχή εδώ στην Κύπρο. Οι παραδόσεις των πατέρων φαίνεται να είναι η βασική θρησκεία του λαού. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου τα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού έχουν κάνει ένα άλμα πίστεως και προσχώρησαν στην αποκατεστημένη Εκκλησία του Χριστού. Για παράδειγμα, πριν από αρκετά χρόνια, μια νεαρή γυναίκα που ονομαζόταν Μαρία, άρχισε να αμφισβητεί τα πιστεύω της οικογένειάς της.
Το 1974, η Κύπρος υπέστη μια εισβολή και το βόρειο τμήμα του νησιού καταλήφθηκε από την Τουρκία.
Η Μαρία και η οικογένειά της ζούσαν στη βορειά πλευρά, αλλά επειδή ήταν Έλληνες Ορθόδοξοι, απαιτήθηκε να εγκαταλείψουν το σπίτι τους στο Βορρά και να διαφύγουν στην Νότια πλευρά ως πρόσφυγες. Μεταφέρθηκαν στη Λευκωσία, την πρωτεύουσα της Κύπρου. Μια μέρα, καθώς έκανε ένα περίπατο, η Μαρία είδε δύο ιεραποστόλους στο δρόμο. Ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει μαζί τους γιατί είχε δει ένα όνειρο και αυτοί οι δύο νεαροί άνδρες έμοιαζαν με τον άνδρα στο όνειρό της. Μετά από μια σειρά μαθημάτων, ένιωσε ότι ήθελε να βαπτιστεί, αλλά φοβόταν οτι η οικογένειά της θα την απαρνιόταν. Αποφάσισιε να βαπτισθεί, αλλά δεν το είπε στην οικογένειά της αμέσως. Τελικά, η οικογένειά της το έμαθε και δέχθηκε τις αλλαγές στη ζωή της. Αισθάνθηκαν ότι ήταν πιο ευτυχισμένη και πιο θετική, αλλά ακόμα δεν ενδιαφέρονται να αλλάξουν και οι ίδιοι. Η Μαρία έγινε το πρώτο μέλος της Εκκλησίας από την Κύπρο.
Η Εκκλησία έχει τέσσερα εκκλησιάσματα ( «Κλάδους») στην Κύπρο. Υπάρχει ένα σε κάθε μεγάλη πόλη, Λευκωσία, Λάρνακα, Λεμεσό και Πάφο. Στην κατεχόμενη βόρεια πλευρά του νησιού δεν υπάρχουν Κλάδοι παρά μόνο λίγα μέλη. Τα μέλη των Κλάδων είναι γενικά λίγα σε αριθμό, αλλά ισχυρά στο πνεύμα.
Στην Πάφο, μια οικογένεια με οικονομικά προβλήματα, είχε μια μεγάλη επιθυμία να πάει στο Ναό για να επισφραγιστεί ως αιώνια οικογένεια. Η πληρωμή των δεκάτων ήταν δύσκολο γι 'αυτούς, αλλά είναι απαραίτητη ώστε κάποιος να είναι άξιος να επισκεφθεί το ναό. Ήταν επίσης δύσκολο για τον πατέρα να πάρει άδεια από τη δουλειά του. Είχαν αρκετά χρήματα για να πληρώνουν το ενοίκιο και για τη φροντίδα των παιδιών, αλλά αυτά δε θα ήταν αρκετά εάν πλήρωναν και τα δέκατα. Δείχνοντας πίστη, πλήρωσαν πρώτα τα δέκατά τους, με την ελπίδα ότι θα ήταν σε θέση να βρουν τα χρήματα και για τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους. Ο πατέρας αποφάσισε ότι ο Ναός ήταν αρκετά σημαντικός και ότι θα τον επισκέπτονταν ακόμη και αν αυτό σήμαινε ότι θα έχανε τη δουλειά του. Την τελευταία στιγμή, ο εργοδότης του συμφώνησε να του δώσει άδεια. Πήγαν στο ναό με τη βοήθεια του Ταμείου Ναού και όταν επέστρεψαν έλαμπαν από ευτυχία. Η πληρωμή των λογαριασμών τους δεν φαίνεται να ήταν πολύ μεγάλο ζήτημα, αλλά με κάποιο τρόπο ήταν σε θέση να καλύψουν όλες τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Ο Κύριος ευλογεί την πίστη μας.
Η Κύπρος έχει πολλούς μετανάστες που έρχονται για να βρουν εργασία. Στις συναντήσεις των Κλάδων μας, συχνά εκπροσωπούνται 5-10 διαφορετικές χώρες. Όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από τις επί μέρους διαφορές μας. Υποδεχόμαστε με χαρά όλους όσους έρχονται σε μας.